આશિકી 2: જેન્યુન લવ સ્ટોરી

          ૨૩ જુલાઈ ૧૯૯૦ લોકો આતુરતાથી ફિલ્મ જોવાની રાહ જોતા બેઠાં હતા, કારણ હતું ’આશિક” ફિલ્મ રીલીઝ થવાની હતી. એ જમાનો હતો જ્યારે ફિલ્મના ઘણા સમય પહેલા મ્યુઝિક રીલીઝ થઈ જાતું હતું. ’આશિકી’નું મ્યુઝિક એટલું હીટ હતું કે મ્યુઝિક માટે લોકો ફિલ્મ જોવા આતુર હતા. રાહુલ રોય અને અનુ અગરવાલને લઈને બનેલી ફિલ્મની વાર્તા, કલાકારો કે પછી આખી ફિલ્મમાં કંઈ હોય કે ન હોય પણ ફિલ્મ સિલ્વર જ્યુબિલી એવૉર્ડ મેળવી શકી. ૧૯૯૦ અને ૨૦૧૩ સુધીનો લાંબો સમય અને આટલાં લાંબા સમય પછી જ્યારે સમય, પરિસ્થિતિ, પ્રમાણો, ટેકનિક, વિચારધારા બધું જ બદલાય ગયું હોય ત્યારે એક લવ સ્ટોરી રજૂ કરવી અને એ પણ એવા સમયમાં જ્યારે રીયાલીસ્ટીક ફિલ્મ્સ, મારામારી, ગાળો આ બધું જ ચાલતું હોય ત્યારે! મને તો જુનું ’આશિકી’ પણ નહોતી ત્યારે નવી ફિલ્મ કેમ ગમશે? આવા પ્રશ્ન સાથે ફિલ્મ જોવા ગયો પણ જ્યારે ફિલ્મ જોઈ ત્યારે કહેવું જ પડ્યું કે ’આશિકી 2’ એટલે જેન્યુન લવ સ્ટોરી...

        આમ તો આ ફિલ્મના ડિરેક્ટર તરીકે વિશાલ મહાડકરનું નામ જાહેર કરવામાં આવ્યું હતું પણ ભટ્ટ કૅમ્પની ફિલ્મ હોય અને મહેશ ભટ્ટ મોહિત સુરીના અંકલ થતા હોય સ્વભાવિક છે કે ફિલ્મ મોહિત સુરીને મળે તો આશ્ચર્ય પામવા જેવું નથી. મોહિત સુરીના નસીબ કે મહેશ ભટ્ટ કૅમ્પમાં રહેવાથી બીજા બેનર્સની ફિલ્મ્સ ડિરેક્ટ કરવા જવાની જરૂર પડી નથી. મોહિત સુરીની પહેલી ફિલ્મ હતી ’કલિયુગ’ ૨૦૦૫માં. આ ફિલ્મ ખાસ ચાલી નહોતી પણ લોકોને પસંદ જરૂર પડી હતી. આ પછી ભટ્ટ કૅમ્પના મોહિત સુરી માનિતા ડિરેક્ટર બની ગયા. ’રાઝ’ની ત્રણે ત્રણ સીક્વલ મોહિત સુરીને જ ડિરેક્ટ કરવા મળી. આશ્ચર્ય વચ્ચે ’મર્ડર’ અતિ હીટ ફિલ્મ હોવા છતા ’મર્ડર 2’ મોહિતને સોંપવામાં આવી. ’મર્ડર’ જેટલી સફળતા ’મર્ડર 2’ને ન મળી પણ ફિલ્મ ચાલી ગઈ. આ વર્ષે  ૨૯ જાન્યુઆરી ના રોજ મોહિત સુરીએ ઉદીતા ગોસ્વામી સાથે લગ્ન કર્યા. લગ્ન પછી રીલીઝ થયેલું મોહિતની આ પહેલી ફિલ્મ છે અને સારી પણ છે. આશા રાખીએ કે આવનારા વર્ષોમાં ઉદીતાની જેમ જ મોહિત પણ હોટ રહે!

        ફિલ્મ સારી હોવા પાછળ મોટો ફાળો લેખકનો હોય છે. સગુફ્તા રફીકીએ ફિલ્મ લખી છે. ફિલ્મની વાર્તા એકદમ સરળતાથી સરતી જાય છે. ફિલ્મના અમુક ડાયલોગ્ઝ કાયમ માટે યાદ રાખી શકાય એવા લખાયા છે. વાર્તા એટલી સરળતાથી વહે છે કે તમને ક્યાંય એવું નહીં લાગે કે એક્સ્ટ્રા લાગણીઓ ઉમેરી છે, વાર્તામાં ક્યાંય એવું પણ નહીં લાગે કે કારણ વગર સીન ઉમેરવામાં આવ્યો છે, કોઈ જુની લવ સ્ટોરીની જેમ ખોટી આશિકી નથી છતા ફિલ્મ ગમે એવી બની છે. હાં ઇન્ટરવલ પછી ફિલ્મ થોડી ખેંચાય છે એવું લાગશે તો પણ એવું તો નહીં જ લાગે કે સાવ ખોટે ખોટી ખેંચી છે. એક સમય હતો જ્યારે પ્રેમીને પ્રેમિકા માટે ગાંડાઘેલા ખેલ કરતો બતાવતા, રડીને કે આંસુંઓ સારીને ગમમાં ડૂબતો આશિક કે પછી લૈલા જોવા મળતા પણ જો આધુનિક જમાનામાં વાત કરવી હોય તો લાગણીઓ આધુનિક યુગની જેમ જ ચાલવી જોઈએ અને તો પણ અતિશય પ્રેમ છે એ નજર આવવું જોઈએ. આ ફિલ્મના યુગલની સાથે પણ ઘટનાઓ બને છે પણ સંબંધની સરસ રીતે ગૂંથણી કરવામાં આવી છે કે બંનેનો પ્રેમ પણ દેખાય આવે છે અને એ પણ કોઈ જ વેવલા વેડા વગર. સંગીત માટે પણ ખરેખર મહેનત કરવામાં આવી જ હશે એ ઊડીને આંખે વળગે છે. શ્રેષ્ઠ સંગીત આપવા માટે  મીથુન, જીત ગાંગુલી અને અંકીત તીવારી એમ ત્રણ ત્રણ મ્યુઝિક કંપોઝર પાસે ગીતો કંપોઝ કરાવવામાં આવ્યા છે. ગીતમાં દર્દ છે અને શબ્દોમાં વજન છે. ફિલ્મના મ્યુઝિકને ક્રીટીક્સ તરફથી એવરેજ ૩.૫ સ્ટાર આપવામાં આવ્યા છે.

        ફિલ્મની શરૂઆતથી જ ઘણી વાતો બદલતી રહી છે. સૌ પહેલા ડિરેક્ટરનું નામ બદલાયું એ રીતે જ ફિલ્મના લીડ રોલ માટે જેકી શ્રોફના પુત્ર ટાઇગર શ્રોફનું નામ રજૂ કરવામાં આવ્યું હતું પણ સમય જતા લીડ રોલમાં આદિત્ય રોય કપૂરને લેવામાં આવ્યો. આદિત્ય હજુ સુધી લીડ રોલમાં જોવા નહોતો મળ્યો પણ બંદામાં દમ તો છે જ. આ પહેલ ’લંડન ડ્રીમ્સ’, ’ઍક્શન રીપ્લે’ અને ’ગુજારીશ’માં નાના રોલમાં જોવા મળ્યો હતો. આદિત્ય માટે મુખ્ય ભૂમિકામાં આ પહેલી ફિલ્મ હતી. આદિત્યની એક ખાસિયત રહી કે એકદમ ક્લીન સેવમાં સારો નથી લાગતો પણ આછી દાઢી સાથે એકદમ મસ્ત લાગે છે. શક્તિ કપૂરની દીકરી એટલે કે શ્રદ્ધા કપૂરને ફિલ્મની લીડ હીરોઇનમાં લેવામાં આવી છે. શ્રદ્ધા કપૂરે આ પહેલા ૨૦૧૦માં ’તીનપત્તી’ કરી હતી. ફિલ્મ એટલી ફ્લોપ ગઈ કે શ્રદ્ધા માટે ઘણી ગોસીપ થવા લાગી. આ કારણસર જ શ્રદ્ધા ઘણી ચર્ચાઓમાં રહી કે ૨૦૧૦માં આઇ ટાઇમ્સના પોલમાં હોટેસ્ટ ન્યુફેસ ફીમેલમાં ત્રીજા નંબર પર રહી. શ્રદ્ધાને ’લવ કા ધી એન્ડ’ માટે સ્ટારડસ્ટ સર્ચ લાઇટ એવૉર્ડ ફોર બેસ્ટ એક્ટ્રેસ પણ મળ્યો. શ્રદ્ધા પાસે નથી કોઈ એવો ફીગર કે નથી કોઈ હોટ અપીલ પણ શ્રદ્ધા સારી આર્ટિસ્ટ છે એ હકીકત છે. આ ફિલ્મમાં હીરો-હીરોઇનની ફિઝીકલ કેમેસ્ટ્રી મેચ નથી થતી પણ લાગણીઓથી ચોક્કસ પણે એક સરસ કેમિસ્ટ્રીથી ચાલે છે.

        આખી ફિલ્મમાં જો સહેજ ખુંચ્યુ હોય તો એક માત્ર વાત કે શ્રદ્ધાને અતિ ગરીબ ખાનદાનની છોકરી બતાવવામાં આવી છે. શ્રદ્ધાના ઘરની પરિસ્થિતિ એવી છે કે ૧૦૦ રૂપિયા માટે પણ તકલીફ પડે પણ જ્યારે ફિલ્મના બેકડ્રોપમાં શ્રદ્ધાનું ઘર બતાવવામાં આવે ત્યારે કોઈ પણ એંગલથી ગરીબ ઘર નથી લાગતું. રસોઈ કરવા માટે માત્ર કેરોસીનનો સ્ટવ મૂકી દેવામાં આવે એથી ગરીબાઈ દેખાતી નથી! ડિરેક્ટર ઇચ્છત તો આ માટે થોડું વધુ ધ્યાન આપી શકત. આ રીતે જ ફિલ્મનું બૅકગ્રાઉન્ડ મુંબઈ જ છે પણ ફિલ્મ કેપટાઉન, સાઉથ આફ્રિકામાં શૂટ થઈ છે જે છુપાવી શકાયું નથી. જો કે સારી ફિલ્મ બનાવવામાં નાની નાની ભૂલો થતી રહે છે. આશા રાખીએ કે હવે પછીની ફિલ્મ્સમાં મોહિત સુરી આવી બાબતોનું પણ ધ્યાન રાખે. ઓવરઓલ ફિલ્મ માણવા લાયક છે. હું ફિલ્મને ૩.૫ સ્ટાર આપીશ. સંપૂર્ણ પૈસા વસૂલ ફિલ્મ નહીં હોય તો પણ પૈસા પડી ગયા એવો અફસોસ નહીં જ રહે...

પેકઅપ:

" ’એક થી ડાયન’ એકલાં જોવા જવાની મનાઈ છે....

.

.

તમારી પત્નીને પણ સાથે લઈ જવી..."

એક થી ડાયન: થિયેટર સુધી જવામાં ડરવાની જરૂર નથી

        બોલીવુડ વર્ષોથી હોરર ફિલ્મ્સ બનાવતું રહ્યું છે પણ દરેક હોરર ફિલ્મ લગભગ એક સરખી જ હોય અને કેમ ન હોય કેમ કે બાળપણથી જ આપણે જે વાંચતા, સાંભળતા આવ્યા છીએ એ જ હોવાનું ને? એક સમય હતો જ્યારે ભૂત હોય ત્યારે સ્ત્રી જ ભૂત થતી. હાથમાં દિવા સાથે ગીત લલકારતા સ્મશાન એટલે કે ખાસ કરીને ખ્રિસ્તી કબ્રસ્તાનની અંદર જતી સ્ત્રી, ખુલ્લા વાળ અને પાછળ ચાલતો હીરો. આ ગાળો પૂરો થયા પછી જમાનો આવ્યો ચિત્ર-વિચિત્ર ભૂતનો. રામસે બ્રધર્સની આ બાબતે માસ્ટરી રહી. રામસે બ્રધર્સે ભૂતના શરીર પર વાળ ઉગાડ્યા, મોટા દાંત બનાવ્યા અને એકાદ બે ફિલ્મમાં રૂપની રાણી સમી ભૂતની પણ બતાવી. રામસે બ્રધર્સની ફિલ્મ્સ ચાલવા પાછળનું એક કારણ એ પણ હતું કે પ્રમાણમાં સેક્સ ઘણું પીરસવામાં આવતું. મોડર્ન સમયમાં ઘણી બધી પ્રકારના ફેરફારો આવ્યા પણ ખાસ અને નોંધનીય ફેરફાર કહી શકાય તો ટેક્નો્લોજી. ટેક્નોલૉજીમાં પણ એનીમેશન અને વીએફએક્સ આવ્યા પછી તો માણવા લાયક ફિલ્મ્સ બનવા લાગી પણ સારી વાર્તા ક્યાં? હાલના સમયમાં રીલીઝ થયેલી એક પણ હોરર ફિલ્મ જામી નહીં એટલે પ્રેક્ષકો જોવા જતા પણ ડરવા લાગ્યા પણ ’એક થી ડાયન’ જોવા માટે થિયેટર સુધી જવામાં ડરવાની જરૂર નથી.

        હોરર ફિલ્મ હોય એટલે એક સલાહકાર હોય એટલે સ્ટોરી તો અમુક પ્રકારની જ રહેવાની પણ જો ક્રીએટીવ વ્યક્તિ ફિલ્મ લખવા બેસે તો આ સામાન્ય વાત પણ અસામાન્ય રીતે પીરસી શકે. વિશાલ ભારદ્વાજની અગાઉ લખેલી ફિલ્મ્સ માટે વધુ કંઈ લખવાની જરૂર નથી જ કેમ કે તમે બધા જાણો જ છો. વિશાલ ભારદ્વાજ સારા મ્યુઝિક ડિરેક્ટર અને ડિરેક્ટર પણ છે જ. આ ફિલ્મની વાર્તા વિશાલ ભારદ્વાજ અને મુકુલ શર્માએ મળીને લખી છે અને એટલે જ વાર્તા સામાન્ય હોવા છતા વાર્તામાં રસ જળવાયેલો રહે છે. ફિલ્મના ડાયલોગ્ઝ પણ વિશાલ ભારદ્વાજે જ લખ્યા છે એટલે જ ’વો આ રહી હૈં’, ’વો તુમ્હે માર ડાલેગી’ જેવા ચીલ્લાચાલુ સંવાદો નથી. ફિલ્મમાં મ્યુઝિક પણ વિશાલ ભારદ્વાજનું જ છે. ગુલઝારના શબ્દો સાથે જ્યારે સુંદર સંગીત ભળે ત્યારે મ્યુઝિકનો તો રસથાળ પીરસાતો લાગે. ગુલઝાર એટલે કાવ્યના પિતામહ. ફિલ્મના એક ગીતમાં ઘરમાં રહેતા સાધનો જેમ કે લેપટોપ, સોફા જેવા સાવ સામાન્ય શબ્દોને લાગણીથી કોતર્યા છે અને એ જ લાગણીથી વિશાલ ભારદ્વાજે સંગીતબધ્ધ કર્યા છે. ફિલ્મ જોવા જતા પહેલા સમય હોય તો મ્યુઝિક સાંભળવાનું ચૂકશો નહીં.

        કાનન ઐયરે ફિલ્મ ડિરેક્ટ કર્યું છે. કાનન ઐયરનું આ પહેલું ફિલ્મ છે પણ ડિરેક્શનના ઘણા કમાલ ફિલ્મમાં જોવા મળ્યા. કોઈ પણ ફિલ્મ સારી સિનેમેટોગ્રાફી પર આધાર ચોક્કસ રાખે જ છે પણ જો આ સિનેમેટોગ્રાફીમાં ડિરેક્ટરનું વિઝન ઉમેરવામાં ન આવે તો ફિલ્મનો હાર્દ મરી જાય છે. કાનન ઐયરની હવે પછી કોઈ ફિલ્મ આવે ત્યારે જ ખબર પડે કે આરંભે શૂરા છે કે હજુ પણ વધુ સારુ આપી શકે. કાનન ઐયરને આ ફિલ્મમાં એક નાનો રોલ કરવાની ઇચ્છા થઈ. ફિલ્મના એક દ્ગશ્યમાં સાયન્સ ફેરમાં ભેગાં થયેલા બાળકોને કાનન ઐયર લેક્ચર આપી રહ્યા છે. આમ તો આ દ્ગશ્ય એક મીનીટનું જ હતું પણ જસ્ટ ફોર ફન કાનનને થયું કે હું કરું. કાનનની ઇચ્છા થઈ કે એમને આ દ્ગશ્ય માટે કોઈ ડિરેક્ટ કરે. એમની નજર પડી ઇમરાન પર અને ઇમરાનને આ દ્ગશ્ય ડિરેક્ટ કરવાનું કહેવામાં આવ્યું. આ દ્ગશ્ય ડિરેક્ટ કરતા એક કલાક થયો પણ એ પછી કાનન ઐયરે કહ્યું એ સાંભળવા લાયક છે. એમણે કહ્યું "ઇમરાન સતત શીખતો એક્ટર છે અને પોતાના પાત્રને વધુ મજબૂત રીતે કેમ રજૂ કરે એની સતત સલાહ લેતો રહે છે પણ જ્યારે ઇમરાને મને ડિરેક્ટ કર્યો ત્યારે ખબર પડી કે ઇમરાન ખૂબ સારો ડિરેક્ટર પણ બની શકે એમ છે". જો ફિલ્મના પ્રોમોશન માટે હોય તો સારુ બાકી હાથે કરીને પગ પર કુહાડો ન મરાય ઐયર સાહેબ! ફિલ્મને ફિલ્મસીટી સ્ટ્યુડીયોમાં શૂટ કરવામાં આવી છે. આ ફિલ્મના શૂટ દરમિયાન અચાનક જ ત્યાં એક દીપડો ચડી આવ્યો હતો. દીપડાને પણ થયું હશે કે ચાલો હું પણ શૂટીંગ જોઈ આવું! 

        ઇમરાન હાસમી ધીમેધીમે એટલી સારી એક્ટીંગ કરતો જાય છે કે આવનારા વર્ષોમાં એની પાસે ઘણી ફિલ્મ્સ હશે જ. છેલ્લે સાંભળ્યા મુજબ મહેશ ભટ્ટ જોડે પણ સમાધાન થઈ ગયું છે એટલે વર્ષે બે ફિલ્મ્સ તો ભટ્ટ કૅમ્પની હશે જ! ઘણા સમયે પવન મલ્હોત્રાને જોઈને ગમ્યું. ફિલ્મમાં ઇમરાનના પિતાના પાત્રમાં પવન મલ્હોત્રા છે અને ખૂબ સરસ કામ નિભાવી જાણ્યા છે. હુમા કુરેશીનું ’ગેંગ્સ ઑફ વસ્સેપુર’ પછીનું પહેલું કોમર્સિયલ મુવી છે. હુમા દેખાવડી લાગે જ છે પણ મને લાગે છે કે હુમામાં હીરોઇન મટીરિયલ નથી. બોલીવુડ કરતા સાઉથમાં જશે તો એના શરીરના ઘેરાવા મુજબ વધુ કામ મળશે. કોંકણા સેન શર્માનો હું તો ફેન રહ્યો છો એટલે થોડું ખરાબ કામ હોય તો પણ વખાણ કરુ જ પણ આ ફિલ્મમાં જે રીતે ચહેરાના ભાવો ફેરવતી જોવા મળે છે એ માટે કહેવું જ પડશે કે કોંકણાની આંખો પણ એક્ટીંગ કરી જાણે છે. કલ્કી ઇન્ટરવલ પછી ફિલ્મમાં ઇન્ટ્રોડ્યુસ કરવામાં આવી છે પણ કલ્કી સાવે સાવ ડિરેક્ટરની એક્ટ્રેસ છે. નાનું કામ છે તો પણ કલ્કી ન હોત તો ફિલ્મ અધુરુ લાગત. ઓવરઓલ બધા પોતપોતાના પાત્રને ન્યાય આપે છે. આમ પણ એકતા કપૂરની બાલાજી ફિલ્મ્સ અને વિશાલ ભારદ્વાજ પીક્ચર્સ પ્રા.લી.નું સંયુક્ત સાહસ હોય ત્યારે બંને અસર વાળા માણસોને લીધે કલાકારો સારુ જ કામ કરે!

        એકતા પ્રોમોશનની તો બાદશાહ છે જ. એકતાની લગભગ બધી જ ચેનલ પર એક એક સીરીયલ તો ચાલુ જ હોય. હવે જ્યારે બાલાજીનું જ ફિલ્મ હોય ત્યારે એકતા સીરીયલ દરમિયાન ફિલ્મ પ્રોમોટ કરવાનું બાકી રાખે? એમાં પણ આ ફિલ્મ માટે તો ખાસ યુનીક સ્ટાઇલ લાવી હતી.  લાઇફ ઓકે ચેનલ પર ’એક થી નાયકા’ નામની મીની સીરીઝ શરુ કરી. આ સીરીઝમાં સ્મૃતિ ઇરાની, સાક્ષી તનવર, આમના શરીફ, મૌલી ગાંગુલી, અંકીતા લોખંડે, ક્રિતીકા કામરા, પૂજા ગોર જેવી લગભગ બધી જ જાણીતી સીરીયલ્સની હીરોઇન્સ એક સાથે કામ કરી ચૂકી છે. આ સીરીઝ રજૂ કરવાનું એકમાત્ર કારણ ’એક થી ડાયન’નું પ્રોમોશન જ હતું. સમય સાથે પ્રોમોશનની સ્ટાઇલ્સ બદલાય રહી છે જેનું આ શ્રેષ્ઠ ઉદાહરણ છે. આશા રાખીએ કે ’રાગિણી એમ.એમે.એસ. 2’ ના પ્રોમોશન માટે એકતા કોઈ પોર્ન સીરીઝ શરૂ ન કરે!

        ’એક થી ડાયન’માં વપરાયેલી વિઝ્યુલ સ્પેશિયલ ઇફ્ફેક્ટ્સ તાજેતરમાં રજૂ થયેલી તમામ ફિલ્મ્સ કરતા સારી છે, ફિલ્મમાં એનીમેટેડ થયેલી ગરોળી પણ વખાણવી જ પડે એમ છે, ક્લીન્ટનનો બૅકગ્રાઉન્ડ સ્કોર અચાનક ડરાવવા માટે પૂરતો છે, વિશાલ ભારદ્વાજનું લેખન અને સંગીત બંને સારા છે, ગુલઝારના ગીતના શબ્દો પણ વાહ બોલાવે જ છે અને ન ચૂકવા જેવી વાત હોય તો ફિલ્મમાં બાળ કલાકારોનું એક્ટીંગ. મોટેરાંને પણ પાછળ છોડી દે એવું એમનું એક્ટીંગ તમને ચોક્કસ ગમશે જ. ફિલ્મ ચાલશે કે નહીં એ તો આવનારા દિવસો જ નક્કી કરશે પણ ૩.૫ સ્ટારને હકદાર તો છે જ...

પેકઅપ:

"તેં ક્યારેય લાઈ ડીટેક્ટર જોયું છે?"

.

.

.

"હાં, મેં એની સાથે લગ્ન કર્યા છે..."

નૌટંકી સાલા: કંઇક હટકે ગમતું હોય તો ગમશે.

             

              

              

               આપણે ત્યાં કહેવત છે કે ’બાપ તેવા બેટા અને વડ તેવા ટેટા’. બાહ્ય દેખાવની બાબતમાં કદાચ આ સમીકરણ સાચું પડતું હશે પણ ટેલેંટની બાબતમાં તો મોટા ભાગે ખોટું સાબિત થયું છે અને એમાંયે ફિલ્મી દુનિયામાં તો ખાસ. (હા, કેટલાક બેટા સવાયા સાબિત થયા છે એ અલગ વાત છે!) ’શોલે’ જેવી માઇલસ્ટોન ફિલ્મ આપનારા નિર્દેશક રમેશ સિપ્પીના દીકરા રોહન સિપ્પીએ નિર્દેશક તરીકે ૨૦૦૩માં ’કુછ ના કહો’થી પદાર્પણ કર્યું અને ૨૦૦૫માં આવેલી મજબૂત પટકથા અને દિગ્દર્શન ધરાવતી ફિલ્મ ’બ્લફ માસ્ટર’થી એમ લાગ્યું કે છોકરો બાપનું નામ રોશન કરે એમ છે પણ ૨૦૧૧માં આવેલી ’દમ મારો દમ’ વળી પાછો કાંઇ જ  દમ ન મળે! એટલે ’નૌટંકી સાલા’ માથે પડવાનું પૂરેપૂરું જોખમ હોવા છતાં આ અઠવાડિયે બીજી કોઇ હિન્દી ફિલ્મ એની સાથે રેસમાં ના હોઇ જોખમ લીધા સિવાય છૂટકો નહોતો.

                        ફિલ્મ ’નૌટંકી સાલા’ એક ફ્રેન્ચ ફિલ્મ ’એપ્રેસ વૂસ’ની રિમેક છે. અહીં રિમેક શબ્દ સમજી વિચારીને લખ્યો છે કારણને રિમેક એટલે કાયદેસરની રિમેક છે જેના હક્ક નિયમમુજબ પેમેન્ટ કરીને લેવામાં આવ્યા છે, ’બોલિવૂડ’ની જાણીતી પરંપરા પ્રમાણે નહીં!  ફિલ્મની શરૂઆત હિરો રામ પરમાર (આયુષ્યમાન ખુરાના) નું કાઉન્સેલીંગ ચાલે છે ત્યાંથી થાય છે અને ફિલમ ફ્લેશબેકમાં જતી રહે છે.  ફિલ્મનો હિરો રામ પરમાર એક નાટક કંપનીમાં રાવણલીલા નામનાં નાટકમાં રાવણનું પાત્ર ભજવે છે અને સાથે સાથે નાટકનો નિર્દેશક પણ છે. એકવાર એ કાર લઈને જતો હોય છે ત્યારે એની રસ્તા પર નજર પડે છે તો એક યુવાન એક ઝાડની ડાળી સાથે દોરડું બાંધીને આત્મહત્યા કરવાની તૈયારીમાં હોય છે. પરગજુ સ્વભાવનો અને હમેશાં બીજાની મદદ માટે તૈયાર રહેતો રામ પરમાર ઉર્ફે આર પી એ હતભાગી યુવાન મંદાર લેલે (કુણાલ રોય કપૂર) ને બચાવીને પોતાના ઘરે લઈ આવે છે, જ્યાં પોતાની ગર્લફ્રેન્ડ ચિત્રા પણ રહે છે. રામ પરમાર, મંદાર લેલેનો ખોવાયેલો આત્મવિશ્વાસ અને જીવનરસ પાછો આવે એના માટે કંઇ પણ કરી છૂટવા તૈયાર છે, એટલે સુધી કે એને પોતાના નાટક ’રાવણ લીલા’માં પ્રોડયૂસરની મરજી વિરૂદ્ધ રામ નું લીડ કેરેક્ટર પણ આપે છે. જેના કારણે મંદાલ લેલે જીંદગી હારી બેઠો છે એ એની પ્રેમીકા નંદિની પટેલ (પૂજા સાલ્વી) સાથે મંદાર લેલેનું પેચઅપ કરાવવાની કોશિશમાં એ પોતે ક્યારે નંદિનીના પ્રેમમાં પડી જાય છે એ એને ખ્યાલ નથી રહેતો અને પછી શરૂ થાય છે વળી નવી નૌટંકી. પછી રામ પરમાર અને મંદારની દોસ્તીનું શું થાય છે? રામની ગર્લફ્રેન્ડ ચિત્રા જે એની સાથે રહેતી હતી એ રામની સાથે રહે છે કે એને છોડીને જતી રહે છે? મંદાર અને નંદિનીનું પેચઅપ થાય છે કે નહીં? કે પછી રામ સાથે નંદિનીનું ગોઠવાઈ જાય છે? અને આ બધામાં નાટક રાવણલીલાનું શું થાય છે?

આખી વાતને હળવી શૈલીમાં, રામાયણ સાથે ફ્યૂઝન કરીને જે રીતે રજુ કરવાની કોશિશ થઈ છે એ બધા દર્શકોને ગળે ઉતરી ન શકે એ સંભવ છે. પટકથા અને ફિલ્મની ગતિ ક્યારેક ઢીલા પડી જતાં હોય એવું લાગે છે. કદાચ ફ્રેંચ વાર્તાને ભારતીય વાતાવરણમાં ઢાળવામાં મુશ્કેલી પડી છે. આયુષ્યમાન, વિકી ડોનરની ઈમેજ તોડીને કંઇક અલગ કરવામાં સફળ રહ્યો છે, આવનાર સમય આયુષ્યમાનનો છે એ ચોક્કસ છે. આયુષ્માન ખુરાના એક મલ્ટિ ટેલેંટેડ પર્સનાલિટી છે એતો એનું ગાયેલું એક ગીત ફિલ્મફેર લઈ ગયું ત્યારેજ સાબિત થઈ ગયું. અહીં નૌટંકી સાલામાં આયુષ્માને ચાર ગીત ગાયાં છે (અને એને બાકાયદા સિંગર તરીકેનું પેમેન્ટ પણ મળ્યું છે) એટલું જ નહીં પણ આ ફિલ્મમાં જે આઠ જેટલા સંગીતકારોનાં નામ છે એમાં પણ એક આયુષ્માન છે!  કુણાલ રોય કપૂરે મંદાર લેલે તરીકે પોતાના ભાગે આવેલી જવાબદારી બખૂબી નિભાવી છે. જીંદગી હારી ચૂકેલા અને કંઇક અંશે બેવકૂફ દેખાતા મંદાર લેલેને એણે સરસ રીતે ઉપસાવ્યો છે. કુણાલ રોય કપૂર આ પહેલાં ’ડી કે બોસ’ ને કારણે બદનામ થયેલી દેલ્હી બેલીમાં દેખાઇ ચૂક્યો છે. ફિલ્મની અંદર નાટકના નિર્માતા તરીકે ચંદ્રા (સંજીવ ભટ્ટ) પણ મઝા કરાવી જાય છે. અભિષેક બચ્ચન એક મહેમાન કલાકાર તરીકે થોડા સમય માટે એંટ્રી મારે છે એ સાવ કારણ વિના હોય એવું લાગે છે, કદાચ રોહન સિપ્પીએ પોતાની અગાઉની ત્રણેય ફિલ્મોમાં અભિષેકને હીરો તરીકે લીધો છે એ સંબંધોનો અહીં તદ્દન બિન જરૂરી રીતે ઉપયોગ કર્યો છે.

ફિલ્મમાં ઘણી જગ્યાએ સંવાદોમાં મઝેદાર પંચ અને નિર્દેશનમાં ચમકારા જોવા મળે છે (જેમ કે નંદિનીનું થિયેટરમાં આવવું ને આર પી સ્ટેજ પર હોય છે ત્યારે અકસ્માતે પરદાનું ખૂલી જવું.) તો ઘણી બાબતો એવી પણ છે જે તદ્દન લોજીક વગરની લાગે, જેમકે એક નિર્દેશક પોતાના સફળતમ નાટકમાં જેને બિલકુલ અભિનય તો નથીજ આવડતો પણ એક લીટી સરખી રીતે બોલવાનો આત્મવિશ્વાસ પણ નથી એને લીડ રોલ આપવા તૈયાર થઈ જાય! 

એકંદરે, નબળી વાર્તા હોવા છતાં, નિર્દેશક તરીકે પક્કડ જાળવી રાખવામાં રોહન સિપ્પી સફળ રહ્યા છે એવું લાગે છે. રોહનની અગાઉની ફિલ્મોના પ્રમાણમાં આ ઓછા બજેટની ફિલ્મ છે, પ્રમાણમાં પાત્રો ઓછાં છે અને લોકેશન પણ વધારે નથી. ફિલ્મની અંદર ભજવાતાં નાટક ’રાવણલીલા’ની મંચસજ્જા અને કોસ્ચ્યૂમ ભવ્ય છે, જોવાં ગમે એવાં છે. સિનેમેટોગ્રાફી સુંદર છે અને બોનસમાં આયુષ્માન અને પૂજાનું એક લાંબું કહી શકાય એવું ચુંબનનું દ્રશ્ય છે! અગાઉ કહ્યું એમ આ ફિલ્મમાં આઠ જેટલા સંગીતકાર છે તો સ્વાભાવિક છે કે ગીત પણ વધારે હોય! (કદાચ પ્રોડ્યૂસર ટી સિરીઝ છે એના કારણે?) પણ તેર જેટલાં ગીત હોવા છતાં બધાં ગીત એટલાં સાહજીક રીતે આવે છે કે ક્યાંય ગીતનો ભાર નથી વર્તાતો. 

સૂક્ષ્મ હાસ્યની ગંભીર રીતે રજુઆત કરવામાં નિર્દેશક સફળ રહ્યા છે અને ખામીઓ હોવા છતાં પણ એકજ પ્રકારના રેઢિયાળ ઢાંચાથી બનતી ફિલ્મોથી હટીને કંઇક જુદું કરવાનો રોહન સિપ્પીનો પ્રયાસ સરાહનિય છે અને ફિલ્મ ૧૩૦ મિનીટ સુધી માણી શકાય એવી બની છે. ’નૌટંકી સાલા’ને હું ત્રણ સ્ટાર આપું છું.

પેકઅપ:

પુરૂષના જીવનમાં બે વખત એવો સમય આવે છે જ્યારેએ સ્ત્રીને સમજી નથી શકતો,
.

.

.

એક લગ્ન પહેલાંનો અને બીજો લગ્ન પછીનો!