સત્યાગ્રહ: જોવાનો આગ્રહ રાખી શકાય

       વર્ષોથી લોકોના મનમાં છૂપાયેલી ઘણી બધી ઇચ્છાઓ સાથે એક અદમ્ય ઇચ્છા અને ભાવના હોય તો સીસ્ટમનો વિરોધ કરવો પણ આ વિરોધ માત્ર અખબાર વાંચીને, ટી.વી. ન્યૂઝ જોઈને કે પછી પાનના ગલ્લા પર કાંચી, ૧૩૫, મીડિયમ ચૂનો કહેતા થતી ચર્ચાઓ બનીને રહી જાય છે! તો પણ જ્યારે એકાદ વિરલો એવો જાગે જે સીસ્ટમ સામે લડે તો ભલે માણસ પોતે સાથે ન જોડાય પણ અંદરથી આનંદ તો આવે જ છે. એ વાત પણ એટલી જ સત્ય છે કે થોડા સમયમાં બધું જ ભુલાય જાય છે અને લોકો એક આમ જિંદગી જીવવા લાગે છે. પ્રકાશ ઝા એક અનોખાં ફિલ્મ સર્જક છે. એમની મોટાભાગની ફિલ્મ્સ સીસ્ટમની વિરુદ્ધની જ હોય છે. એક ગ્રેટ ડિરેક્ટર પણ એમની છેલ્લી બે ફિલ્મ્સ ’આરક્ષણ’ અને ’ચક્રવ્યૂહ’ ખાસ અસર છોડી શકી ન હતી ત્યારે ’સત્યાગ્રહ’ શું કરી શકશે એવો સવાલ થાય જ પણ ફિલ્મ ઇમોશન અને એક્ટીંગથી ભરપૂર છે માટે જોવાનો આગ્રહ રાખો તો ખોટું નથી....

        ફિલ્મની વાર્તા અન્ના હજારેની આસપાસ છે પણ એકદમ અન્ના હજારે જેવી નથી. વાર્તા લખવા માટે એક પાત્ર મગજમાં આવવું જોઈએ માટે અન્નાની જગ્યાએ દાદુ નામનું પાત્ર ઊભું કરવામાં આવ્યું છે અને પાત્ર ઓલ ટાઇમ લિજેન્ડ અમિતાભ બચ્ચનને આપવામાં આવ્યું છે. એક્ટીંગની વાત કરવી હોય તો બીજા માટે ચર્ચા થઈ શકે બચ્ચન માટે તો ચર્ચા કરવા જેવું જ ન હોય. અન્નશન પર બેઠેલાં બચ્ચન સાહેબને જોઈને કોઈ પણ સંજોગોમાં કહી ન શકાય કે બચ્ચન સાહેબ ઘણા દિવસોથી ભૂખ્યા નહીં હોય! પ્રકાશ ઝાની લગભગ કાસ્ટ ફીક્સ જ હોય છે. અજય દેવગણ એમનો માનીતો અભિનેતા રહ્યો છે. અજય ધીમે ધીમે પીઢ એક્ટર બનતો જાય છે. ફિલ્મ માટે કરીના કપૂરે ખૂબ મહેનત કરી છે. કરીનાનું  પાત્ર CNN પત્રકાર ક્રિષ્ટીની અમનપૌર પરથી ઇન્સપાયર થયું છે. કરીના કપૂરે આ માટે ખાસ ક્રિષ્ટીની જોડે વાત કરી અને એની પાસેથી ઘણું શીખી. બરખા દત્તને પણ કરીનાએ પોતાના પાત્ર માટે ધ્યાનમાં લીધી હતી. કરીનામાં લગ્ન પછી સારો નિખાર આવ્યો છે. અર્જૂન રામપાલ સારો કલાકાર છે જ અને આ ફિલ્મમાં પણ સારુ કામ કર્યું છે પણ એક વાત દેખાય આવે છે કે આ ફિલ્મમાં ખાસ ઉમેરવામાં આવ્યું છે. જો અર્જૂનનું પાત્ર ફિલ્મમાં ન હોત તો ફિલ્મને કોઈ ફેર ન પડત.  મનોજ બાજપેયી માટે પણ એવું જ છે કે જે પાત્ર આપો એ ફીટ જ હોય અને એમાં પણ જ્યારે નેગેટિવ પાત્ર હોય ત્યારે ઓર જામે. અજય દેવગણ સાથે અમ્રીતા રાવ, વિપીન શર્મા, ઇન્દ્રનીલ સેનગુપ્તા બધા જ પોતપોતાના પાત્રમાં જામે છે. ઇન્દ્રનીલ અમિતાભ બચ્ચનના પુત્રના પાત્રમાં છે. ઇન્દ્રનીલ કદાચ ભવિષ્યમાં સારા રોલમાં જોવા મળે તો નવાઈ નહીં..

        પ્રકાશ ઝા એટલે વર્ષોથી ચાલતી બ્રાન્ડ. એમના ફિલ્મ ક્ષેત્રના અભ્યાસ દરમિયાન જ એમણે બનાવેલી પહેલી ડોક્યુમેન્ટરી ’અંડર ધ બ્લ્યુ’ને ૧૯૭૫માં નેશનલ એવૉર્ડ મળ્યો હતો. જો કે એમના ડિરેક્શનમાં પહેલી ફિલ્મ છેક ૧૯૮૪માં આવી અને એ પણ ધુરંધર ગુલઝાર સાહેબની ફિલ્મ ’હીપ હીપ હુર્રે’. આ પછીની એમની ફિલ્મ ’દામુલ’ને પણ નેશનલ એવૉર્ડ મળ્યો. વાંચકોને ખ્યાલ ન હોય તો કહી દઉં કે પ્રકાશ ઝાએ દીપ્તી નવલ સાથે લગ્ન કર્યા છે અને એમણે એક ’દિશા’ નામની છોકરી એડપ્ટ કરી છે. પ્રકાશ ઝા સમૂહના ડિરેક્ટર છે. પ્રકાશ ઝાની કોઈ પણ ફિલ્મ હોય ક્રાઉડ તો હોય જ અને એ ક્રાઉડને જે રીતે પ્રકાશ ઝા મેનેજ કરી શકે એ રીતે કોઈ પણ ન કરી શકે. સામાન્ય રીતે પ્રકાશ ઝા હાર્ડકોર ક્રાઇમ અને હાર્ડકોર સ્ટોરી લઈને આવે છે પણ ’સત્યાગ્રહ’માં થોડો ફેરફાર છે. ફિલ્મમાં જ્યારે લોકોના ઇમોશન સાથે રમવાનું હોય ત્યારે ફિલ્મને ઇમોશનલ બનાવવી જ પડે. ફિલ્મની અંદર થોડું મેલોડ્રામા એડ કરવું જ પડે. ફિલ્મના ઇમોશનલ દ્ગશ્યો કદાચ રડાવવા માટે પૂરતા ન હોય તો પણ ફિલ્મ સાથે તમને વહેવામાં મદદરૂપ તો થાય જ છે. ઇન્ડસ્ટ્રીમાં રહીને પ્રકાશ ઝા ફિલ્મ પ્રમોટ કરતા પણ શીખી ગયા છે. ’કૉમેડી નાઇટ વિથ કપીલ’માં પ્રકાશ ઝા અને અજય દેવગણ બંને એ હાજરી આપી. આ ઉપરાંત આજતક, એબીપી ન્યૂઝ, ટાઇમ નાવ, સી.એન.એન., આઇ.બી.એમ અને એબીપી ન્યુઝને તો ફિલ્મ સાથે જ રાખવામાં આવ્યું. કરીનાને એબીપી ન્યુઝની રિપોર્ટર બતાવવામાં આવી છે. પ્રકાશ ઝાની સૌથી અનોખી પ્રોમોટ કરવાની રીત પણ આ ફિલ્મ સાથે જોવા મળી. જાણીતી લેખિકા પૂજા વર્માને આ ફિલ્મ પર બૂક લખવાનું કહેવામાં આવ્યું. ’સત્યાગ્રહ-અ સ્ટોરી બિહાઇન્ડ રેવોલ્યુશન’ નામની બૂક જે ફિલ્મ વિશે અને ફિલ્મના સર્જન વિશે માહિતી આપે છે એનું ૨૭ ઓગસ્ટ વિમોચન કરવામાં આવ્યું. આ બૂકના લોંચીંગમાં પ્રકાશ ઝા સાથે અર્જૂન રામપાલ અને કરીના કપૂરે પણ હાજરી આપી. બૂકની કિંમત ૯૭૫ રૂપિયા હોવા છતા ૨૦૦૦૦ કોપી ચપોચપ વેચાય ગઈ છે. 

        આપણે જેમ સેન્સર સર્ટીફીકેટમાં 'U', 'A', 'UA' આપવામાં આવે છે એમ અન્ય દેશમાં ક્રાઇટેરીયન અલગ હોય છે. UAEમાં 12A એટલે કે ૧૨ વર્ષ ઉપરના બાળકો જોઈ શકે અને ઓસ્ટ્રેલીયામાં M એટલે કે ૧૪ વર્ષ ઉપરના લોકો જોઈ શકે એમ આપવામાં આવ્યું છે. UAEમાં એક દિવસ અગાઉ ફિલ્મ રીલીઝ કરવામાં આવી છે. ફિલ્મ તૈયાર તો ઘણા સમયથી થઈ ગઈ છે પણ ઓગસ્ટમાં એક પછી એક બ્રાન્ડેડ ફિલ્મ્સ રીલીઝ થઈ. ’ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ’ની પાછળ જ રીલીઝ કરવું એવું નક્કી થયા છતા ’મદ્રાસ કાફે’ને થોડી આગળ એન્ટ્રી આપી રીલીઝ ૩૦ સુધી લંબાવવામાં આવ્યું. હવે પછી દરેક ફિલ્મની રણનીતિમાં બસ એક વીક ફિલ્મ ચલાવવું એ જ ટાર્ગેટ બનાવવામાં આવે છે. આ ફિલ્મનું બજેટ ૫૦ કરોડ છે એટલે અને સાંભળવા મળ્યું છે ત્યાં સુધી ૧૫૦૦ સ્ક્રીન નક્કી કરવામાં આવી છે. જો એક વીક પણ ફિલ્મ ચાલશે તો ૫૦ કરોડ તો વકરો કરી જ લેશે. આમ પણ UTV અને સિધ્ધાર્થ રોય કપૂર હોય ત્યારે રીલીઝ અને વધુ સ્ક્રીન માટે મહેનત ઓછી કરવી પડે. ફિલ્મના પ્રોડ્યુસરમાં રોની સ્કૃવાલાનું પણ નામ છે. રોની પણ હવે ઇન્ડસ્ટ્રીનો પાયો છે. ફિલ્મનું મોટાભાગનું શૂટીંગ ભોપાલમાં કરવામાં આવ્યું છે. કરીના માટે પોતાનું ઘર. ભોપાલ ઘરાનાની વહુ એટલે શૂટીંગ દરમિયાન એને તો મઝા મઝા જ હતી. જો કે ભોપાલમાં શૂટીંગ દરમિયાન ભોપાલ સિટીઝન ફોરમે બેનઝીર પૅલેસના શૂટીંગનો વિરોધ કર્યો અને વાત કોર્ટ સુધી ગઈ હતી પણ આખરે બધું સમુંનમું થઈ ગયું. 

        મ્યુઝિકની ક્રેડિટ સલીમ-સુલેમાનને મળી છે પણ મીત બ્રોઝ અન્જાન અને આદેશ શ્રીવાસ્તવને પણ મ્યુઝિક આપવામાં આવી છે. ગીત પ્રશુન્ન જોષીના છે. બે ગીતો ’રઘુપતિ રાઘવ’ અને ’સાવરીયા’ વખાણવા લાયક છે. હાં જો કોઈ ઘટતી વાત રહી તો એક જ કે ફિલ્મને ફિલ્મી બનાવવામાં અમુક વાતો ગળે ન ઉતરે એ રીતે આલેખવામાં આવી, ખાસ કરીને ફિલ્મના અંતને ફિલ્મી અંત જ બનાવી દીધો. કદાચ વાત અધ્યાર મૂકીને પણ ફિલ્મનો અંત આવ્યો હોત તો પણ ફિલ્મ ચાલી જાત પણ આખરે તો ભારતીય દર્શકો માટે ફિલ્મ બનાવવાની હોય ત્યારે લેખકો અંજૂમ રજબઅલ્લી, રુત્વીક ઓઝા અને પ્રકાશ ઝાએ આટલું કૉમ્પ્રોમાઇઝ તો કરવું જ પડે! સચીન ક્રિષ્નાની સિનેમેટોગ્રાફી અને એમાં પણ અમુક રીતે લાઇટ્સનો ઉપયોગ પણ માણવા લાયક છે. હાં ફિલ્મનો ૧૫૩ મીનીટનો રન ટાઇમ થોડો મોટો લાગે પણ ચાલે... ફિલ્મને ૩ સ્ટાર આપવા જ પડે એમ છે...

પેકઅપ:

"પાકિસ્તાને ડુપ્લીકેટ ભારતીય રૂપિયા છાપવાનું માંડી વાળ્યું..... કહે છે કે પ્રિન્ટિંગ કોસ્ટ ડોલરમાં હોવાથી મોંઘાં પડે છે"

મદ્રાસ કાફે: ટાઇટ સ્ક્રીનપ્લેનો ઉત્તમ નમૂનો

      

        ફિલ્મનું અભિન્ન અંગ એટલે સ્ક્રીનપ્લે અને એમાં પણ જ્યારે ફિલ્મ જૂની વાતને લઈને રજૂ કરવાની હોય ત્યારે વાત કઠિન બને. હજુ તાજેતરમાં જ ૧૯૮૦ના દાયકાની ફિલ્મ ’વન્સ અપોન અ ટાઇમ દુબારા’ જોઈ પણ એ સમયગાળાના ડાયલોગ્ઝ, વાર્તા અને સ્ટાઇલ એ જમાવટ ન કરી શકી જે થવી જોઇએ, આ પાછળનું કારણ પણ નબળો સ્ક્રીનપ્લે જ હતો. ’મદ્રાસ કાફે’ પણ આવા જ એક ગાળાનું ફિલ્મ છે. ’લીબ્રેશન ટાઇગર્સ ઑફ તમીલ ઇલમ’ એટલે કે એલ.ટી.ટી.ઈ. નામનું સંગઠન અસંખ્ય લોકોની હત્યા માટે જવાબદાર હતું. ભારત શાંતિ ઇચ્છતું હતું અને સ્વ. રાજીવ ગાંધીએ ભારતીય સેનાને શાંતિ સ્થાપના માટે શ્રીલંકા મોકલી હતી. એ સમયે ચાલતું પોલીટીક્સ કંઈક ઓર જ હતું. આ ગાળાને ફરી જીવતો કરવો અને વીસરાયેલ વાતને અતિ સરસ રીતે રજૂ કરવી હોય તો ફિલ્મને માત્ર ઉગારી શકે એવું પાસું હોય તો સ્ક્રીનપ્લે. શુભેન્દુ ભટ્ટાચાર્ય, સોમનાથ ડે અને ડુસમ ટોલમેક એમ ત્રણ ત્રણ ભેજાઓએ મળીને સ્ક્રીનપ્લે પર કામ કર્યું છે. ’મદ્રાસ કાફે’ ખરેખર ઉત્તમ સ્ક્રીનપ્લેનું ઉત્કૃષ્ટ ઉદાહરણ છે...

        શુજીત સિરકરે પોતાના કેરિયરની શરૂઆત એડ ફિલ્મ્સથી કરી હતી. સફોલા, રીલાયન્સ 2G, ફેર & લવલી , મારૂતિ વેગન આર, ડવ જેવી ઘણી એડ ડિરેક્ટ કરી છે. ૨૦૦૫માં ’યહાં’ એમની પહેલી ફૂલ લેન્થ ફિલ્મ હતી. બોક્ષ ઓફીસ પર આ ફિલ્મ ખાસ ચાલી ન હતી પણ ડિરેક્શન સારુ જ રહ્યું. ૨૦૧૨માં ’વિક્કી ડોનર’ તો સાવ અનોખી ફિલ્મ. ડિરેક્શન એટલે ૧૦૦ ટચના સોના જેવું. સ્ક્રીનપ્લે એટલે જમાવટ. માત્ર ૫.૧૫ કરોડના બજેટમાં બનેલી ફિલ્મ જ્યારે ૧૧૩ કરોડનો ધંધો કરે ત્યારે ફિલ્મ સારી બનાવવાનો યશ ડિરેક્ટરને જ જાય. શુજીત સિરકરની ત્રીજી ફિલ્મ એટલે ’મદ્રાસ કાફે’. ફિલ્મ માટે દરેકની મહેનત સીધેસીધી રીતે દેખાય આવે છે. શુજીત વર્સેટાઇલ ડિરેક્ટર છે એવું સ્વીકારવું પડે. શુજીતને પૂછવામાં આવ્યું હતું કે  ’યહાં’-’વિક્કી ડોનર’-’મદ્રાસ કાફે’ સફરમાં ક્યાં સેટ થશો? જેના જવાબમાં શુજીતે સરસ રીતે કહ્યું કે "હું સ્ટોરી રજૂ કરવા વાળો માણસ છું એટલે ક્યાંય અટકવું નથી. ઑડિયન્સ શું પસંદ કરે એ નક્કી કરી જ શકાય નહીં. મને હતું કે વીક્કી ડોનર-સ્પર્મ ડોનેશનની વાત ઑડિયન્સ નહીં સ્વીકારે પણ સુપરહીટ નીવડી". આમ તો આ ફિલ્મ શુજીતે ૨૦૦૬માં જહોન અબ્રાહમને સંભળાવી હતી પણ સંજોગોના હિસાબે શક્ય ન બન્યું. જહોનના કહેવા મુજબ શુજીતની અને એમની શરૂઆત આ ફિલ્મથી થઈ હતી તો ફરીથી એ ફિલ્મ પર પાછાં ફરીએ અને ફિલ્મ બનાવીએ. જે સમયે સ્ક્રીપ્ટ સાંભળવામાં આવી હતી એ સમયે ટાઇટલ ’જાફના’ નક્કી થયું હતું પણ રાજીવ ગાંધીની હત્યાનો પ્લાન એક કાફેમાં બનાવવામાં આવ્યો હતો એટલે ’મદ્રાસ કાફે’ રાખવામાં આવ્યું.

        ફિલ્મના કાસ્ટિંગ માટે પણ ખાસ ધ્યાન રાખવામાં આવ્યું છે. મેજર વિક્રમનું કૅરેક્ટર જહોન અબ્રાહમને આપવામાં આવ્યું એ પહેલા શુજીતે એક સ્ટેટમેન્ટ કર્યું હતું કે " હું ઇન્ટેલીજન્ટ ઓફીસર આપણા માંનો જ એક છે એવું બતાવવા માગતો હતો. એવો કલાકાર જે લોકોના ટોળા સાથે ભળી જાય. જહોન માટે આવું કરવું લગભગ અશક્ય હતું  પણ જહોને આ માટે પૂરતી મહેનત કરી અને પોતાના મસલ પણ ઘટાડ્યા". જહોને ફિલ્મમાં પોતાના પાત્રને ન્યાય આપ્યો જ છે. આ રીતે જ કોઈ પણ પ્રકારની છેડછાડ કર્યા વગર અંગ્રેજી પત્રકારની ભૂમિકામાં નરગીસ ફખ્રી પાસે બધા જ સંવાદો અંગ્રેજીમાં જ બોલાવવામાં આવ્યા છે. જહોનની પત્ની તરીકે રાશી ખન્નાને ઇન્ટ્રોડ્યુસ કરવામાં આવી છે. નાના પાત્રમાં પણ રાશી સારુ કામ આપી શકી છે. ક્વિઝ કીંગ સિદ્ધાર્થ બસુ ઇન્ટેલીજન્ટ હેડના પાત્રમાં છે. સિધ્ધાર્થને ઘણા સમયે જોયો પણ જોવો ગમે એવું પાત્ર છે. સત્તા અને પોતાની ગડમથલ વચ્ચે રમતું અદભૂત પાત્ર ભજવ્યું છે. પ્રભાકરનને ફિલ્મમાં અન્ના નામ આપવામાં આવ્યું છે જે સાઉથની ઘણી ફિલ્મ કરી ચૂકેલ અજય રત્થનમને આપવામાં આવ્યું છે. અજયની આ પહેલી હિન્દી ફિલ્મ છે. ફિલ્મમાં એક પણ પાત્ર વધારાનું નથી. દરેક પાત્ર પાસે કોઈને કોઈ કારણ છે અને એટલે જ એ પાત્ર ફિલ્મમાં છે.

        ફિલ્મ શ્રીલંકા, મલેસીયા, થાઇલેન્ડ, લંડન અને ભારતમાં શૂટ કરવામાં આવ્યું છે. જાફના શહેરમાં શૂટ શક્ય ન હોવાથી ભારતમાં જાફના શહેર ઊભું કરવામાં આવ્યું હતું.  ફિલ્મને રીયલ બતાવવા માટે અસલી એ.કે. ૪૭, બૉમ્બ બેટરી, એમ-૬૦ જેવા હથિયારોની જરૂર હતી પણ ભારતમાં એવી મંજૂરી ન મળે માટે થાઇલેન્ડ ઓથોરિટીની ખાસ મંજૂરી લઈને બેંગકોકમાં ફિલ્મ શૂટ કરવામાં આવી છે. એક એક દ્ગશ્ય માટે ગોઠવાયેલ બેકડ્રોપ પણ અનોખી રીતે કંડારવામાં આવ્યા છે. ફિલ્મનું મ્યુઝિક શાંતનુ મોયત્રાનું છે જો કે ફિલ્મમાં એક જ ગીત છે.

        ફિલ્મ ખાસ્સા વિવાદમાં સપડાયેલી રહી. ફિલ્મનો મુખ્ય બેઝ જ એલ.ટી.ટી.ઇ. છે અને સરેઆમ આતંકવાદી સંગઠન હોવા છતા સાઉથની કેટલીક પાર્ટીઓના પેટમાં તેલ રેડાયું. નામ તમીલરે નામની એક સંસ્થાએ તો તમીલ ટાયગર્સને આતંકવાદી કહેવા બદલ જબરજસ્ત વિરોધ નોંધાવ્યો અને મદ્રાસ હાઇકોર્ટમાં ફિલ્મ રીલીઝ ન કરવા દેવા માટે દાવો નોંધાવ્યો પણ મદ્રાસ હાઇકોર્ટે દાવો વખોડી કાઢ્યો. રહી જતુ હતું તો મુંબઈ બી.જે.પી. પ્રેસિડન્ટ આશિશ સેલરે કહ્યું "ફિલ્મ કોઈ એક પાર્ટી અને એના લીડરને ચમકાવવાનું કામ કરે છે માટે આ ફિલ્મને મંજૂરી ન જ મળવી જોઈએ". જહોન આ ફિલ્મનો પ્રોડ્યૂસર પણ છે એટલે મીડિયા, કોર્ટ, સંગઠનો બધાનો સામનો એણે જ કરવાનો હતો. મર્દના બચ્ચાએ ખુલ્લે ખુલ્લું જણાવી દીધું કે "સેન્સર બોર્ડ ફિલ્મના મૂલ્યાંકન માટે છે જ. જેણે જે કરવું હોય એ કરી લે હું ફિલ્મમાં કોઈ પણ પ્રકારના ફેરફાર નહીં કરું". વાત મુદ્દાની છે જો રાજકારણીઓ કે કોઈ સંસ્થાઓ જ ફિલ્મ રીલીઝ કરવું કે નહીં એ નક્કી કરતી હોય તો પછી સેન્સર બોર્ડની જરૂર જ શું છે?

        ફિલ્મમાં એક પણ દ્ગશ્ય વધારાનું નથી. ફિલ્મમાં સતત ઘટનાઓ બનતી રહે છે એટલે જ કહ્યું કે ફિલ્મ ટાઇટ સ્ક્રીનપ્લેનું સુંદર ઉદાહરણ છે પણ આ ટાઇટ સ્ક્રીનપ્લેની લાયમાં થોડું ઇલોજીકલ પણ બની જાય છે જેમ કે જહોન ગમે તેને પકડે એ વગર ટોર્ચરે બધી જ વાતો પોપટની જેમ બોલવા લાગે. ભલે ફિલ્મમાં પાંચેક મીનીટ વધી જતી પણ એકાદ વ્યક્તિને ટૉર્ચર કરીને બોલાવતો દેખાડત તો વાત લોજીકલ બની શકી હોત. આમ પણ ૧૩૦ મીનીટનો રન ટાઇમ એટલે ખાસ લાંબો રન ટાઇમ કહી શકાય નહીં. ફિલ્મમાં ક્યાંય પણ મેલોડ્રામા નથી. જહોનની પત્ની મરે છે અને બસ ૨ મીનીટનું રડવાનું ઘણી બધી લાગણીઓ દેખાડી જાય છે. આ રીતે જ સતત દોડતી સ્ટોરી ઘણા દેશ અને ભારતના ઘણા સ્થળો પલક ઝપકતા જ ફરી જાય છે પણ વાતને ક્યાંય ડીસ્ટર્બ નથી કરતી. ફિલ્મનો ટેઇકઓફ પોઇન્ટ રાજીવ ગાંધીની હત્યા પછીનો છે એટલે શરૂઆત જહોનથી જ કરવામાં આવે છે. ફ્લેશબેક હોવા છતા ક્યાંય ફ્લેશબેકનો અહેસાસ થતો નથી. જહોનની વાત સાથે પ્રસંગો એટલાં છે કે તમે ફિલ્મ ક્યાંથી શરૂ થઈ હતી એ અંતે પહોંચશો ત્યારે જ ખબર પડશે. ઓવરઓલ ફિલ્મ માટે એટલું કહી શકાય કે ફિલ્મ માસની નથી પણ ક્લાસની છે. યંગ સ્ટાર્સને એલ.ટી.ટી.ઇ. અને ભારતમાં પહેલીવાર થયેલા માનવ બૉમ્બનું જ્ઞાન નહીં જ હોય એટલે આ યુથને આકર્ષી શકશે કે કેમ એ પ્રશ્ન છે. ફિલ્મને ૩.૫ સ્ટાર આપવા જ પડે....

પેકઅપ:

જો તમે ભૂલથી ’ચેન્નઇ’માં ચડવાનું પાપ કરી બેઠાં હોવ અને પ્રાયશ્ચિત કરવું હોય તો ’મદ્રાસ’ સારો વિકલ્પ છે!

વન્સ અપોન અ ટાઈમ ઇન મુંબઈ દુબારા: પહેલીવાર કરતા નબળું

        

       

       ફિલ્મની જાહેરાત થઈ ત્યારે ફિલ્મનું નામ ’વન્સ અપોન અ ટાઈમ અગેઇન’ નક્કી કરવામાં આવ્યું હતું પણ એકતા હદ બહાર જ્યોતિષ, દોરાધાગા, ન્યુમેરોલોજી વગેરેમાં માને છે એટલે એકતા કપુરે ટાઇટલ ન્યુમેરોલોજીસ્ટની સલાહ મુજબ ’વન્સ અપોન અય ટાઈમ દુબારા’ રાખ્યું.  અની પાછળ પણ Y લગાવ્યો. જો આ રીતે જ ફિલ્મ હીટ જતી હોત તો ફિલ્મ બનાવવા માટે આટલી મહેનત કોણ કરે? એકતા કપુર અક્ષય કુમાર અને સોનાક્ષી સિંહાને લઈને અજમેર જઈ ખ્વાજા સાહેબને પણ માથુ ટેકવી આવી હતી. ફિલ્મ બહુ જ ખરાબ નથી પણ એટલું તો ખરું જ કે જો આ ફિલ્મને જો કોઈ હીટ કરાવી શકે એમ હોય તો ઈશ્વર માત્ર! એકવાર જ્યારે પહેલો ભાગ ઍકસ્ટ્રા ઓર્ડીનરી આપી ચૂક્યા હો ત્યારે બીજા ભાગ માટે વધુ આશા હોય જ છે પણ જેમ દરેક વખતે થતું આવ્યું છે એમ જ પહેલા ભાગ કરતા બીજો ભાગ ખૂબ જ નબળો રહ્યો...

        ફિલ્મના ડિરેક્ટર મીલ લુથરીયા છેક ૧૯૯૩થી ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રી સાથે જોડાયેલા છે. એમની ફિલ્મ કેરિયરની શરૂઆત ધર્મેશ દર્શનની ’લૂટેરે’ના આસિસ્ટન્ટ ડિરેક્ટર તરીકે થઈ. ૧૯૯૯માં એમણે ડિરેક્શનની શરૂઆત ’કચ્ચે ધાગે’થી કરી. અજય દેવગણ અને સૈફ અલી ખાન હીરો હતા. બે માંથી એક પણ એ સમયે મંજાયેલા કલાકાર ન હતા માટે ફિલ્મ દેખીતી રીતે જ ખરાબ લાગ્યું હતું. આ પછી ’ચોરી ચોરી’ અને અમિતાભ બચ્ચનને લઈને ’દિવાર’ ડિરેક્ટ કરી પણ ત્યાં સુધી સારા ડિરેક્ટરમાં મીલનની નોંધ નહોતી પણ ’ટૅક્સી નંબર ૯૨૧૧’ પછી ક્રીટીક્સ એમને સારા ડિરેક્ટર તરીકે ઓળખવા લાગ્યા. આ પછી કૉમેડી પર હાથ જમાવવા ’હેટ્રીક’ ડિરેક્ટ કરી પણ ખાસ જામી નહીં. મીલન લુથરીયાનું એકતાના ગૃપમાં એન્ટર થવું એમના માટે સૌથી વધુ ફાયદાકારક નીવડ્યું. ’વન્સ અપોન અ ટાઈમ ઇન મુંબઈ’ માટે તો લગભગ બધા જ લોકોએ એમના ડિરેક્શનના વખાણ કર્યા અને એ પછીની ’ડર્ટી પિક્ચર’ પર તો લોકો આફરીન થઈ ગયા. અચાનક જ મીલન લુથરીયા પાસેથી લોકોની અપેક્ષાઓ વધી ગઈ. આ ફિલ્મ કરતી વખતે એમણે ખાસ ધ્યાન રાખ્યું કે ૧૯૮૦નો સમયગાળો જ લાગવો જોઈએ. ફિલ્મના આર્ટ ડિરેક્શન પાછળ ખૂબ જ મહેનત લીધી. ફિલ્મ લખાવતી વખતે પણ એ સમયગાળામાં ભાઈલોગને ફિલ્મના ડાયલૉગ બોલવાનો શોખ હતો એટલે એ રીતે જ ડાયલોગ્ઝ પણ લખાવ્યા પણ સમય સાથે લોકોનો ટેસ્ટ બદલાયો છે અને વાત જો વધુ ફિલ્મી થઈ જાય તો લોકો પસંદ નહીં કરે એ વાત ભાઈ ભૂલી ગયા!

        ફિલ્મ માટે ઓછી મહેનત નથી કરવામાં આવી એ તો ફિલ્મ જોઈને જ ખબર પડે છે. આ રીતે જ કલાકારોની પસંદગીમાં પણ કોઈ કચાસ ન રહે એ માટે પૂરતા પ્રયત્નો કરવામાં આવ્યા છે. ફિલ્મની જાહેરાત તો ઘણા સમય પહેલા થઈ ચૂકી હતી એટલે તમને યાદ જ હશે કે ઇલેના ડી’કૃઝ, કરીના કપૂર, કંગના રાણાવત, સોનમ કપૂર અને દીપિકા પાદુકોણ સુધીની હીરોઇન્સના નામ ચર્ચામાં આવ્યા હતા પણ ’લૂટેરા’ પહેલા સોનાક્ષી સિંહા મોસ્ટ સેલેબલ હીરોઇન હતી માટે આખરે સોનાક્ષી પર જ ધ્યાન કેન્દ્રીત થયું. અક્ષય કુમારને દાઉદના રોલ માટે અગાઉથી જ પસંદ કરવામાં આવ્યો હતો પણ સાથેના હીરો માટે ઇમરાન ખાન નક્કી કરવામાં આવ્યો ત્યારે લોકોને માટે મોટું આશ્ચર્ય હતું. એકતાએ ઇમરાનને પસંદ કરતા સાથે જ પ્રેસને કહ્યું કે "અસ્લમના રોલ માટે ઇમરાનથી વધુ સારા એક્ટરની અમને આશા જ ન હતી. ઇમરાન રોલ માટે ફીટ છે એટલે જ નહી પણ લાખો ફેન ઇમરાનની ફિલ્મને ફોલોવ કરે છે. બાલાજી પ્રોડક્શનની ટીમમાં અમે ઇમરાનને આવકારીએ છીએ". ઇમરાન ઠીકઠાક કામ કરી ગયો છે. સોનાલી બેંન્દ્રેને વર્ષો પછી મોટા પડદે જોઈ. સોનાલીની ઉમર દેખાય છે. જાણવા મળ્યું છે કે કુશ ડેબુ એટલે આ ફિલ્મનો ટેઇલર લાંબા રોલ માટે સાઇન થયો હતો પણ માત્ર એક સીન પૂરતો જ દેખાડવામાં આવ્યો. ઓરિસ્સાનો પિતોબશ ત્રીપાઠી સપોર્ટીંગ રોલમાં ખરેખર વખાણવા લાયક છે. પિતોબશે પોતાના કેરિયરની શરૂઆત ઓરીયા સીરીયલ્સથી કરી હતી અને ફિલ્મમાં ’99’ ટાઇટલથી શરૂઆત કરી. આ પછી ’3 ઇડિયટ્સ’, ’આઇ એમ કલામ’, ’મીર્ચ’, ’શોર ઇન સીટી’, ’સંઘાઈ’ જેવી ઘણી ક્લાસિક ફિલ્મ્સ કરી ચૂક્યો છે. આ ફિલ્મમાં એનું નામ પણ યુનિક છે ’ડેઢ ટાંગ’. ફિલ્મની શરૂઆતમાં યુ.કે. ગર્લ શોફી ચૌધરીને એક નાના રોલ માટે લાવવામાં આવી છે. ફિલ્મમાં વખાણવા લાયક એક્ટીંગ હોય તો ફિલ્મમાં ડી.એસ.પી. બનતા અભિમન્યુ સિંઘનો. અભિમન્યુ આ પહેલા પણ ’ગુલાલ’માં એના એક્ટીંગ માટે મને ગમ્યો હતો. આ રીતે જ નાના પણ સારા રોલમાં મહેશ માંજરેકર પણ જોવો ગમ્યો. બધાએ પોત પોતાની જગ્યા પર યોગ્ય યોગદાન આપ્યું છે પણ સ્ક્રીપ્ટ નબળી પડે છે...

        પહેલા ભાગમાં પણ લવ સ્ટોરી હતી પણ માત્ર લવ સ્ટોરી જ ફિલ્મની વાર્તા ન હતી. એ સમયે ચાલતી ગેંગ વોર, દરિયા પરની દાણચોરી, મુંબઈની સ્થિતિ વગેરેને પૂરતો વજન આપવામાં આવ્યો હતો. લોકોને અન્ડરવર્લ્ડના માણસોની વાતો સાંભળવી ગમે છે. પહેલા ભાગના અંતે દાઉદનો ઉદય દેખાડી જ દીધો હતો અને જો દાઉદની ડોનગીરી પર જ ધ્યાન આપવામાં આવ્યું હોત તો ફિલ્મ લોકોને વધુ ગમી શકત પણ સ્ક્રીપ્ટ પર વિચાર કર્યા વગર જ જાણે કામ થયું હોય એવું લાગે છે. રાઇટર આખરે શું ઇચ્છે છે એ જ નક્કી નથી થતું. દાઉદની તાકાત જ બતાવવી હોય તો એક સામાન્ય સ્ત્રીને લઈને શા માટે? ફિલ્મનો અંત પણ આ રીતે જ વિચિત્ર કે જો સોનાક્ષીને મેળવવા પોતાના અંગત માણસ પર હુમલો કરી શકે તો મારી કેમ ન શકે? પોતાના જ અંગત માણસને માત્ર શંકા પર આ પહેલા મારી જ ચૂક્યો હોય છે. એક વાત તો સીધી રીતે જ દેખાય આવે છે કે જ્યારે સ્ટારડમ કામ કરતું હોય ત્યારે સ્ક્રીપ્ટમાં ધાર્યા મુજબના ફેરફારો કરાવતા જ હોય છે. દાઉદ વિલન છે પણ દાઉદનો રોલ અક્ષય કરે છે એટલે અક્ષયને વધુ મહત્વ આપવું જ પડે! છેલ્લે પણ અક્ષયના પાત્રને મહત્વ આપતા ખોટેખોટો એકાદ ડાયલૉગ નાખવામાં આવે. પ્રિતમનું મ્યુઝિક સારુ જ હોય છે પણ આ ફિલ્મમાં એક પણ સુપર હીટ સોંગ નથી. ’અમર અકબર એન્થોની’ના ’તૈયબ અલી પ્યાર કા દુશ્મન...’ને તોડી મરોડીને રજૂ કરવામાં આવ્યું છે. વિદ્યા બાલનને ચહેરો દેખાડવા માત્ર જ આ ગીતમાં લાવવામાં આવી કે કદાચ થોડી સીટીઓ પડી જાય!

        ફિલ્મ માટે આટલી જહેમત ઉઠાવવામાં આવી છે તો સ્ક્રીપ્ટ માટે કેમ નહીં ઉઠાવવામાં આવી હોય? મીલન લુથરીયા ખૂબ સારા ડિરેક્ટર છે જ. આપણે આશા રાખીએ કે હવે આગળ ઉપર આવતી ફિલ્મ્સમાં તેઓ જાતે થોડી મહેનત ઉઠાવશે અને ફરી સારી ફિલ્મ આપશે....

પેકઅપ:

’ચેન્નાઈ ઍક્સ્પ્રેસ’ અને ’સત્યાગ્રહ’ વચ્ચેની ’વન્સ અપોન અ ટાઇમ ઇન મુંબઈ દુબારા’ સેન્ડવીચ ફિલ્મ છે...

પણ...

વચ્ચે હોવા છતા મસાલો કાચો રહી ગયો....

ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ: લોકલ હથોડો

       

         એક કહેવત સાંભળી હતી "ઠોઠ નિશાળિયાને વતરણાં જાજા", આ ઉપરાંત એવું પણ સાંભળ્યું છે કે નબળો માલ વેચવો હોય તો પેકિંગ સારુ કરવું પડે. આ બંને કહેવતો ’ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ’ને લાગુ પડે છે. શાહરૂખ ખાને એટલાં બધા નખરા, વિવાદો, સ્ટેટમેન્ટ્સ આ ફિલ્મ માટે કર્યા કે સમજાય ગયું કે ભાઈ ઠોઠ નિશાળિયો છે એટલે જાતજાતના નખરા કરે છે. આ રીતે જ આજના માર્કેટિંગ યુગમાં જો કોઈ ખરાબ વસ્તુ વેચવી હોય તો એના માટે આકર્ષક પેકિંગ, પૂરતી જાહેરાત અને હોબાળો કરવો જ પડે. ઠેક ઠેકાણે પોસ્ટર્સ, કોઈ પણ ચેનલ ખોલો ત્યાં ફિલ્મ પ્રોમોટ કરતા રોહિત શેટ્ટી અને શાહરૂખ જોવા મળે જ અરે! ’તારક મેહતા કા ઉલ્ટા ચશ્મા’માં તો ચાર ચાર એપીસોડ સુધી પ્રમોશન ચાલ્યું. રેડિયો શરૂ કરો તો પણ ક્યાંક ને ક્યાંક ઇન્ટર્વ્યૂ, કોમ્પીટીશન, ફિલ્મની ચર્ચા ચાલુ જ હોય. હવે જ્યારે આટ આટલું સાંભળ્યું હોય ત્યારે તમે ફિલ્મ ખરેખર એક્સપ્રેસ ફિલ્મ હશે એવી આશાથી જોવા જાવ અને નીકળે લોકલ હથોડો તો તમારી સ્થિતિ શું થાય એ તમારે જ નક્કી કરવાનું!

        ફિલ્મને સફળ કરવા માટે ૩૫૦૦ સ્ક્રીન, ૭૦૦ વિદેશી સ્ક્રીન એમ કુલ મળીને ૪૨૦૦ સ્ક્રીન અને દરેક સ્ક્રીન પર રોજના એવરેજ ૬ શો એટલે જો ઓછા માણસો મૂરખ બને તો પણ ફિલ્મ ખર્ચ કાઢી જ લે. આમ તો રોહિત શેટ્ટી એટલે ખરેખર કોમર્સિયલ ડિરેક્ટર અને મારા માનવા મુજબ લોકોને જે મનોરંજન આપે એવા ફિલ્મ બનાવતો ડિરેક્ટર પણ અહીં થાપ ખાય ગયો! જો કે આ પાછળ શાહરૂખનું સ્ટારડમ પણ કામ કરી ગયું. રોહિતનો ઓરીજીનલ પ્લાન ૧૯૮૨ની ફિલ્મ ’અંગુર’નું રીમેક બનાવવાનું હતું અને એ માટે શાહરૂખની સાથે વાત ચાલુ હતી પણ શાહરૂખની સાથે વાત થયા પછી કે.સુભાષની લખેલી સ્ટોરી ’ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ’ પર કામ કરવાની ઇચ્છા વ્યક્ત કરી. શાહરૂખના સ્ટારડમ આગળ રોહિત ઝૂકી ગયો એ મારા માટે આશ્ચર્યની વાત રહી. રોહિતે ફિલ્મ સ્વીકાર્યા સાથે જ સ્ટેટમેન્ટ આપ્યું કે "આ એક હાર્ડકોર કોમર્સિયલ ફિલ્મ છે. એક વ્યક્તિ મુંબઈ થી રામેશ્વરમ્ મુસાફરી કરે છે અને એ દરમિયાન શું શું થાય છે એજ ફિલ્મની વાર્તા છે" પણ જો ફિલ્મ જોશો તો ખબર પડશે કે એ દરમિયાનમાં વાતોથી વધુ કંઈ થતું જ નથી!

        દિપીકા પાદુકોણને હમણાં જ ’યે જવાની હૈં દિવાની’માં જોઈ હતી અને એ જોઈને કહ્યું હતું કે દિપીકા ખરેખર ખૂબ સારી આર્ટિસ્ટ છે પણ આ ફિલ્મમાં જોઈને વિચાર બદલવાની ઇચ્છા પ્રબળ બની ગઈ છે. દિપીકા કેટરીના અને અસીનને પછાડીને આ રોલ મેળવી શકી છે પણ કદાચ આ રોલ ન કર્યો હોત તો વધુ સારી ઇમેજ રાખવામાં સફળ રહી શકી હોત. તામીલ લોકોએ તો રીતસરનો વિરોધ દર્શાવ્યો હતો કે દિપીકાને જો તામીલ છોકરી બતાવી છે તો એના ઉચ્ચારણો મલયાલમ જેવા કેમ? પણ ડિરેક્ટર કહે એમ જ બચારી બોલે ને! દિપીકાના પપ્પાના રોલમાં સથ્યરાજ છે. સાઉથના પોલીટીક્સમાં પણ સથ્યરાજની બ્રાન્ડ ખૂબ જ મોટી. લગભગ ૨૧૦થી વધુ સાઉથની ફિલ્મમાં કામ કરી ચૂક્યા છે. જો કે આ ફિલ્મ એમણે ક્યા કારણોસર સ્વીકારી હશે એ સમજાતું નથી કેમ કે એમના ભાગે કંઈ કામ જ નથી. ફિલ્મમાં બીજો ડોન નીકીતીન ધીર છે જેની સાથે દિપીકાના લગ્ન કરવાના હોય છે. સ્ટોરી રાઇટર પોતે જ કન્વીન્સ નથી કે કોનું વધારે વજન બતાવવું એટલે આખરે દર્શકોને પણ ક્યાંથી સમજાય? શાહરૂખ સાથે આ પહેલા ’રાવન’ અને ’રક્તચરિત્ર 2’ માં કામ કરી ચૂકેલી પ્રિયામનીને એક આઇટમ સોંગ માટે લાવવામાં આવી છે જેમાં આખરે આઇટમ તો શાહરૂખ જ લાગે છે! શાહરૂખના દાદાના પાત્રમાં લીજેન્ડરી લેખ ટંડન છે. લેખ ટંડન માટે શાહરૂખને ખાસ લાગણી કેમ કે શાહરૂખની શોધ જ એમણે કરી છે. લોકો ભલે શાહરૂખને ’ફૌજી’ સીરીયલથી જાણતા હોય પણ ખરેખર ’દિલ દરિયા’ સિરિયલમાં શાહરૂખે પહેલીવાર અભિનય કર્યો હતો. મને લેખ ટંડન માટે ભારોભાર આદર છે પણ શાહરૂખ જેવી શોધ બદલ એ આદર ઓસરી જાય છે.

        ’વન્સ અપોન અ ટાઇમ ઇન મુંબઈ દુબારા’ પણ આ દિવસે જ રીલીઝ થવાનું હતું પણ આખરે શું સમીકરણો કામ કરી ગયા એ ખબર નથી એટલે એક અઠવાડિયું મોડી રીલીઝ થશે.  આ ફિલ્મ રીલીઝ માટે મહારાષ્ટ્ર માથાનો દુખાવો બની ગયું હતું. મહારાષ્ટ્ર સિંગલ સ્ક્રીનમાં ’દુનિયા દારી’ નામનું મરાઠી ફિલ્મ ચાલે છે જેને ઉતારવા સંજય જાધવ તૈયાર ન હતા એટલે આખરે રોહિત શેટ્ટી રાજ ઠાકરે પાસે ગયા પણ રાજ ઠાકરે પણ નનામી ભણી ગયા. છેલ્લા સમાચાર મુજબ સમાધાન થઈ ગયું છે પણ પાક્કા સમાચાર નથી. રોહિત ખરેખર કોમર્સિયલ ડિરેક્ટર છે એટલે રોહિત જાણે છે કે એકવાર જ ઓડિયન્સને થિયેટર સુધી લાવવું પડે બાકી ફિલ્મ એક અઠવાડિયાથી વધારે ચાલે એમ નથી. ફિલ્મના જમા પાસાં તરીકે વિશાલ-શેખર જેવા ગ્રેટ મ્યુઝિક ડિરેક્ટરનું મ્યુઝિક પણ નથી. જો કે ફિલ્મના ડાયલોગમાં જ દિપીકા કહે છે કે શાહરૂખ ૫૦ વર્ષનો લાગે છે. ફિલ્મ મુજબ આ મજાક હોય શકે પણ હકીકતે દિપીકા-શાહરૂખ બાપ-દીકરી જેવા જ લાગે છે!

        ફિલ્મ ઘટનાઓથી બને છે, ફિલ્મ સ્ટોરીથી બને છે, ફિલ્મ ટાઇટ સ્ક્રીનપ્લેથી બને છે પણ ’ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ’ પાસે આમાંથી એક પણ બાબત નથી. ગમે તેમ મસાલો ભરવાની કોશિશ છતા ભૂંડે હાલે બોર કરતી ફિલ્મ બની છે. ફિલ્મમાં માત્રને માત્ર ડાયલોગ્ઝ જ છે, ઘટનાઓ નથી. કૉમેડી ઊભી કરવા માટે ધરાર ઘુસેડેલા ડાયલોગ્ઝ પણ જૂના એસ.એમ.એસ. પરથી ઉઠાવેલા છે. શાહરૂખ દિપીકા સાથે એના ગામ પહોંચે છે અને દિપીકા એને પ્રેમ કરે છે એવી વાત કહ્યા પછી આરામથી શાહરૂખનો સ્વીકાર થઈ જાય છે અને અચાનક જ ટાંગાબલ્લી એટલે કે નીકીતન ધીરની એન્ટ્રી થાય અને બંનેની ફાઇટ નક્કી થાય. આ ફાઇટ પહેલા જ બંને ભાગી જાય, એક ગામમાં રોકાય અને દાદીની ઇચ્છા મુજબ રામેશ્વરમમાં અસ્થિ પધરાવી દે ત્યાં સુધીની વાત જુઓ તો એમ થાય કે આ વચ્ચે મુકેલ પસંગોનું કારણ શું? એકાદ પ્રસંગ પણ તમને ફિલ્મ માટે જરૂરી હોય એવો તો હોવો જોઈએ ને? પણ ફિલ્મ ખેંચવાનું છે. શાહરૂખ કે જે ઓવર એક્ટીંગનો બેતાજ બાદશાહ છે એને બતાવવાનો છે તો પછી પ્રસંગની એક બે અને ત્રણ! અંત પણ એટલો જ બોરિંગ. અચાનક જ શાહરૂખને દિપીકા સાથે પ્રેમ થઈ જાય અને દિપીકાના ગામ પાછો ફરે. દિપીકાના ફાધર હિન્દી જાણતા નથી પણ પૂરી ૭ મીનીટ સુધી ભાઈ બોલ્યે રાખે અને કહે કે આ દિલથી નીકળતી વાત છે એટલે એને સમજાય જાશે. નીકીતન ધીર તો છેલ્લે આવે જ અને એની સાથે ફાઇટ પણ થાય. પહાડ જેવા નીકીતનને ભાઈ હરાવે પણ ખરા અને નીકીતનનું હ્રદય પરિવર્તન થાય. ઓહો ડ્રામાની પણ કંઈક હદ હોય. એક તરફથી નહીં પણ દરેક તરફથી હથોડા ખમીને તમને થાકી ગયાનો અહેસાસ થશે જ. જો ફિલ્મ જોવાની હિંમત કરવી જ હોયો તો સાથે માથાના દુખાવાની સારી ગોળી લઈ જવી. સ્ટાર આપીને મારી જાતને નીચી નથી પાડવી કેમ કે માઇનસ સ્ટારનો ટ્રેન્ડ હજુ શરૂ નથી થયો....

પેકઅપ:

દિપીકા-શાહરૂખે ’ચેન્નાઈ એક્સપ્રેસ’માં ઇતિહાસ સર્જ્યો...

ના... આ પહેલા પણ ’ઓમ શાંતિ ઓમ’માં ત્રાસનો ઇતિહાસ સર્જી જ ચૂક્યા છે!!!

ડબલ પેકઅપ: 

   

"જો જો લૂંગી કાગડો થઈ જવાની"-અધીર અમદાવાદી