ગૂડ બાય રીવ્યૂ....

ગૂડ બાય રીવ્યૂ....

            છેલ્લા ત્રણ વર્ષથી સતત એક એક ફિલ્મ જોઈ અને મને જેવી ફિલ્મ લાગી એવી રીતે જ રજૂ કરી. ફિલ્મના મૂલ્યાંકનમાં ઘણી વાર વિરોધ પણ સહન કર્યો અને દલિલો પણ થઈ છતાં હું કહેતો રહ્યો કે ફિલ્મની પસંદ એ દરેક વ્યક્તિની અંગત બાબત છે. જે વાર્તા મને ગમે એ તમને ન પણ ગમી શકે, જે રજૂઆત મને ન ગમે એ તમને ગમી પણ શકે પણ હાં વર્ષોના ફિલ્મના અનુભવને લીધે ટેક્નીકલ વાત હોય, સ્ક્રીનપ્લેની વાત હોય, એક્ટીંગની વાત હોય તો હું બીજા કરતા વધારે સારી રીતે સમજી શકું એટલે મારી રીતે ફિલ્મના દરેક પાસાં વિષે લખતો રહ્યો. ઘણી વાર મિત્રોની ફિલ્મ્સ માટે પણ લખવાનું આવ્યું અને ઘણી વાર ફિલ્મ પી.આર.ઓ. ટીમ તરફથી આર્થિક લાલચ પણ આપવામાં આવી પણ મારી જાત સાથે ઇમાનદાર રહીને હંમેશા લખ્યું છે. આવા તો અસંખ્ય સંભારણા રહ્યા છે રીવ્યૂ લખવાના પણ આજે સમય છે આ રીવ્યૂને ગૂડ બાય કહેવાનો...

            ફિલ્મ મારો જીવ છે. એક એક ફિલ્મને બારીકાઈથી જોઈ છે અને સમજવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે. ઘણીવાર તો ફરીથી ફિલ્મ જોઈ છે કે કોઈ મુદ્દો ચૂકી ન જવાય. આમ તો ફિલ્મ રીવ્યૂ નહોતો લખતો ત્યારે પણ જોતો જ હતો પણ ’અબતક’ તરફથી લખવાની ઓફર મળી કે તરત જ સ્વીકારી લીધી અને એ સાથે જ બ્લોગ શરૂ કર્યો. બ્લોગ લખવાનું શરૂ કરતા ફેસબૂક પર શેર કરવાનું શરૂ કર્યું. ક્યારેક ૫૦૦ જેટલા રીડરનો ફીગર જોઈને છાતી ફૂલાય જાય કે વાહ ઘણા વાંચકો છે અને ક્યારેક ૧૦ રીડર પણ જોયા છે અને મોરલ તૂટ્યું છે. સમય વિતતા એક વાત ખૂબ જ સરસ બની કે ૧૦૦ જેટલા એવા ફોલોવર્સ મળ્યા જે માત્ર રીવ્યૂ વાંચીને ફિલ્મ જોવી કે નહીં તે નક્કી કરતા થયા. ’અબતક’માં નંબર વાંચીને ફોન કરતા લોકો પણ મળ્યા જે દરેક રીવ્યૂ વાંચ્યા પછી ફોન કરે અને વધુ વિગતો પણ જાણે. રીવ્યૂમાં માત્ર ફિલ્મને જ નહીં પણ ફિલ્મના કલાકારો, ટેકનીશિયન્સ, રાઇટર્સ, ડિરેક્ટર્સ વિષે પણ લોકોને જણાવવાનો પૂરો પ્રયત્ન કર્યો. માત્ર ફિલ્મ જ જોઈને જ નહીં પણ ફિલ્મમાં કોણ કોણ છે એ જાણવા માટે ઓછામાં ઓછા ૩ દિવસ સુધી પૂરો અભ્યાસ પણ કરતો રહ્યો છું...

            નથી ઇચ્છતો તો પણ ખૂબ જ દુ:ખ સાથે કોલમ બંધ કરી રહ્યો છું. મને પોતાને એવું લાગે છે કે જાણે શરિરનું કોઈ અંગ કાપીને મૂકી રહ્યો હોઉં. મારા પર અચાનક જ મારા ૨.૫ વર્ષના બાળકની જવાબદારી આવી ગઈ. બાળકને સવારે ૯ વાગ્યે પ્લેહાઉસ તૈયાર કરીને મૂકવા જવાનું અને ૧૧.૪૫ તેડવા જવાનું. આ પછી તેને જમાડવાનો, રમાડવાનો અને ઉંઘ કરાવવાની. બાળક સાંજે જાગે એટલે ફરી પપ્પા જોઈએ અને તેની સાથે રમવાનું. રાત્રે ચક્કર મરાવવા લઈ જવાનો, જમાડવાનો અને મહા મહેનતે ’મમ્મા સુવલાડે’ કહે છતાં બીજી વાતો પર ચડાવી અને કેટલીએ વાર્તાઓ કરીને ઊંઘાડવાનો. આ તમામ વચ્ચે બિઝનેસ પણ કરતો રહેવાનો એટલે રીવ્યૂ ઇમાનદારીથી ન થઈ શકે. તમે જે જવાબદારી ઇમાનદારીથી ન નિભાવી શકો એ ઉપાડવી જ નહીં. જ્યાં સુધી બાળક ૬ વર્ષનું ન થાય ત્યાં સુધી મારો ક્રમ આ જ રહેશે એટલે લગભગ ૩.૫ વર્ષના બ્રેક પછી ફરી લખવાનું શરૂ કરીશ, ત્યાં સુધી વાંચકોની બે હાથ જોડીને માફી...

            મને લખતો કરવા માટે શ્રી સતીષભાઈ મહેતાનો દિલથી આભાર અને મને સતત વાંચતા રહેવા માટે મારા તમામ વાંચકોને સલામ. હું આશાવાદી છું માટે આશા રાખું છું કે ફરી લખવાનો મોકો મળશે અને ફરી આપણો સેતુ બંધાશે...

પેકઅપ:

"કોઈના હોવા ન હોવાથી ક્યારેય દુનિયા અટકી નથી જતી"-દિલીપ કુમાર... યુસુફ સા’બ વાત સાચી પણ હકીકત એ છે કે એ વાતનો દુનિયાને ફેર ન પડે પણ લાગતા વળગતાને તો ચોક્કસ ફેર પડે છે અને તેની દુનિયા તો અટકી જાય જ છે...

બજરંગી ભાઈજાન: સલમાનની સ્ટાઇલથી અલગ

બજરંગી ભાઈજાન: સલમાનની સ્ટાઇલથી અલગ

            ભારતીય સિનેમા સ્થાપિત થયું ત્યારથી એક પછી એક સ્ટાર આવતા જ રહ્યા છે જેના નામ પર ફિલ્મ હીટ થાય પણ એક ગાળા પછી આમિર ખાન, સલમાન ખાન, અક્ષય કુમાર, અજય દેવગણ જેવા સ્ટાર આવ્યા પછી તો સાવ નવો જ ચિલ્લો ચીતર્યો કે જો તેમની ફિલ્મ આવે એટલે ૧૦૦ કરોડની ફિલ્મ હોય જ અને કેમ ન હોય? સ્ક્રીનની નંબર ગેઇમ મુજબ તેમને મળતી સ્ક્રીન અન્ય ફિલ્મ કરતા વધારે જ હોવાની. સલમાનભાઈની ફિલ્મ એટલે પ્યૉર એન્ટરટેઇન્મેન્ટ પણ ’બજરંગી ભાઈજાન’માં સલમાને સાવ અલગ જ કામ કર્યું છે. સ્ટોરીમાં કોઈ જ નવીનતા નથી કે કોઈ જ મસાલો ઉમેરવામાં નથી આવ્યો. લગભગ બધાને ખબર છે કે એક નાની બાળકીને સલમાન પાકિસ્તાન મૂકવા જાય છે એટલે દર્શકોને એવી અપેક્ષા હોય કે પાકિસ્તાન જઈ ભાઈ સન્ની દેઓલની જેમ ધબાધબી બોલાવશે પણ વાત સાવ જ અલગ છે. આ ફિલ્મમાં સલમાન કોમૅડી પણ કરે છે અને ફાઇટ પણ કરે છે પણ અગાઉ કરી છે એમ નહીં. આ ફિલ્મ સલમાનની પોતાની આગવી સ્ટાઇલથી સાવ અલગ છે...

            કબિર ખાનના ડિરેક્શનમાં સૌથી સારી બાબત એ છે કે કબિર સિનેમેટોગ્રાફર છે. જ્યારે ડિરેક્ટર સિનેમેટોગ્રાફી જાણતા હોય ત્યારે તેને ક્ટ્સ અને ફિલ્મની બ્યૂટી વિષે વધુ જાણકારી હોય છે. માત્ર ૨૪ વર્ષની ઉમરે જ તેમણે ડિસ્કવરી ચેનલ માટે ’બિયોન્ડ્સ ધ હિમાલયા’  નામની ડોક્યૂમેન્ટરી માટે કૅમેરો હેન્ડલ કર્યો અને તેના ૩ વર્ષ પછી એટલે કે ૧૯૯૯માં તેમની પોતાની ડિરેક્ટ કરેલી ડોક્યૂમેન્ટરી એટલે ’ફરગોટન આર્મી’. આ પછી તેમણે હિન્દી સિનેમા ક્ષેત્રે પ્રવેશ કર્યો પણ એ માટે તેમણે છેક ૨૦૦૬ સુધી રાહ જોવી પડી. તેમની પહેલી ફિલ્મ હતી ’કાબુલ એક્સપ્રેસ’. ક્રીટીક્સની દ્રષ્ટિએ ખૂબ જ સારી ફિલ્મ રહી. આ પછી તેમની ’ન્યૂયોર્ક’ અને ’એક થા ટાઇગર’ બંને ફિલ્મ્સ બોક્ષ ઓફીસ પર સુપર ડુપર હીટ રહી. હવે એક ટ્રેન્ડ શરૂ થયો છે કે હીરો મુજબ ડિરેક્ટર. સલમાન સાથે તેમનું આ બીજુ ફિલ્મ છે. કદાચ સાંભળવા મળ્યું છે તેમ અગામી ફિલ્મમાં સલમાનની જગ્યા પર હૃત્વિક રોશનને હીરો તરીકે લેવામાં આવ્યા છે. આ ફિલ્મ ઇમોશનથી ભરપૂર છે માટે કબિરને ડિરેક્શનમાં જરૂર મહેનત પડી હશે...

            સલમાન ખાન માટે કેરિયરની શરૂઆત ખૂબ સરળ હતી કેમ કે સલિમ ખાન જેવા મહાન લેખકના પુત્ર હતા એમ છતા તેની પહેલી ફિલ્મ ’બીવી હો તો ઐસી’ ૧૯૮૮માં આવી હતી અને તેનો ખૂબ જ નાનો રોલ હતો. બહુ જ થોડા સમયમાં સુરજ બડજાત્યાની ફિલ્મ ’મૈને પ્યાર કીયા’ ૧૯૮૯માં આવી અને એ સાથે જ ત્યારના ન્યુકમર સ્ટારમાં આવી ગયા. દરેકના જીવનમાં ઘણી ભૂલો થતી હોય છે એમ સલમાન ખાનને શરૂઆતમાં કંઈ ખાસ ન કહી શકાય તેવી ફિલ્મ્સ જ મળી અને લાગવા માંડ્યું કે બસ હવે કેરિયર ખતમ. સમય ચાલતા છેક ૨૦૦૯માં ’વોન્ટેડ’ સાથે સલમાનના દિવસો બદલ્યા. એ પછી તો બસ માન્યતા જ શરૂ થઈ ગઈ કે સલમાન ભાઈની ફિલ્મ હોય એટલે ૧૦૦ કરોડની જ ફિલ્મ હોય. સલમાન માટે ભૂલોની પરંપરામાં ઘણી સ્ત્રીઓથી માંડીને કોર્ટ કેસ સુધીની છે પણ છતાં ટકી રહે છે. સલમાન સામે કરીના છે. કરીના માટે પણ એમ જ કહી શકાય કે ખાનદાની વારસો હોવાના લીધે તેને પણ ફિલ્મ મળવી ખૂબ જ સહેલી હતી. બહુ ઓછા લોકો જાણતા હશે કે ’કહો ના પ્યાર હૈ’ની હીરોઇન તરીકે કરીના ફોક્સ હતી. એક શેડ્યૂલ પણ લેવામાં આવ્યું હતું પણ છેલ્લી ઘડી પર શું બન્યું કે તેણે ફિલ્મ છોડી અને ૨૦૦૦ની સાલમાં જે.પી. દત્તાની ફિલ્મ ’રૅફ્યૂજી’ સાથે પહેલી ફિલ્મ કરી. કરીના સાથે બધા જ સ્ટાર જોડે બને છે એવી જ ઘટના બની કે એન્ટ્રી સમયે ખાસ ન જામેલી કરીના ધીમેધીમે એક્ટીંગ શીખતી ગઈ અને નંબર ૧ ની દોડમાં જોડાય ગઈ. સૈફ સાથે તેના લગ્નનો નિર્ણય ભલે લોકોની દ્રષ્ટીએ જે હોય તે પણ તે નિર્ણય પર ઊભી રહી અને એ પણ સાબિત કરી દીધું કે લગ્ન પછી પણ તે હીટ ફિલ્મ આપી શકે છે. જો ભારત માટે કોઈ ઓસ્કાર લઈ આવી શકે એવી ક્ષમતા ધરાવતો આર્ટિસ્ટ હોય તો એ છે નવાઝુદ્દીન સીદ્દીકી. નવાઝુદ્દીન એટલે એન.એસ.ડી.નો ગ્રેજ્યૂએટ. ફિલ્મ મેળવવા માટે ઓછી મહેનત નથી કરી કે નવાઝુદ્દીને નાના રોલ માટે પણ ના નથી કહી. ’સરફરોશ’નો નાનો રોલ હોય કે પછી ’મુન્નાભાઇ એમ.બી.બી.એસ.’માં પોકેટ ચોરવા માટે ખાલી દેખાવાનું હોય તો પણ તેણે સ્વીકાર કર્યો છે. આ પછી તેણી ઘણી ફિલ્મ કરી પણ નવાઝુદ્દીન કેવા કલાકાર છે એ સમજવા માટે આપણે ’ગેંગ્સ ઑફ વસ્સેપુર’ સુધી રાહ જોવી પડી. આ ફિલ્મ પછી તો શું કહેવું? નવાઝુદ્દીનની કોઈ પણ ફિલ્મ જોવો કંપેર જ ન થઈ શકે કે કઈ સારી! મુન્નીના પાત્રમાં વૈશાલી મલ્હોત્રા છે. વૈશાલીની આ પહેલી ફિલ્મ છે. આ પહેલા વૈશાલી ’કબૂલ હૈ’ અને ’લૌટ આઓ ત્રીશા’ સિરિયલથી જાણીતી બની હતી. બાળક તરીકે વૈશાલીએ જે એક્ટીંગ કર્યું છે એ સૌથી શ્રેષ્ઠ છે. મીર્ઝા કબિર સાથે આ પહેલા ’ન્યૂયોર્ક’ કરી ચૂક્યો હતો એટલે આ ફિલ્મ પણ તેને મળી છે. આ કલાકારો ઉપરાંત શરત સક્શેના અને ખૂબ નાના રોલમાં ઓમ પુરી જેવા મહાન કલાકારો પણ છે.

            સલમાન ભાઈની સ્પીરીટ માટે તો સેલ્યૂટ જ કરવું પડે. અચાનક જ મુસ્લિમ સમાજ દ્વારા એક વોટ્સએપમાં મૅસેજ ફરતો થયો કે ઈદ જેવા પવિત્ર દિવસે બજરંગી જેવું પાત્ર ભજવતા સલમાન ખાનને કેમ જોવો? જો મુસ્લિમ હોય તો ફિલ્મ ન જોવી પણ ભાઈનો કોન્ફીડન્સ હતો કે તેણે મીડિયા સામે જાહેરમાં કહ્યું કે "હું મુસ્લિમો વગર પણ ફિલ્મ હીટ કરીને બતાવીશ’ આટલું જ નહીં પણ સલમાને આ મૅસેજ વિરુદ્ધ ફરિયાદ પણ દાખલ કરી. મીડિયાએ ભલે એમ રજૂ કર્યું હોય કે આ માત્ર પબ્લીસીટી સ્ટંટ છે પણ સાચું રીએક્શન જો તમે ન્યૂઝ જોયા હોય તો સલમાનનો ચહેરો સત્ય બોલતો હતો. આ ફિલ્મ માટે સલમાન ખૂબ જ આશા રાખે છે કેમ કે મુખ્ય પ્રોડ્યૂસર તરીકે સલમાન જ છે. સલમાન સાથે રોકલીન વેંકટેસ બીજા પ્રોડ્યૂસર છે...

            ફિલ્મના સ્ક્રીનપ્લે માટે ખૂબ મહેનત કરવામાં આવી છે. કબિર ખાન ઉપરાંત વી. વિજયેન્દ્ર પ્રસાદ, પરવિઝ શૈખ અને અર્ષદ હુશેન ચાર વ્યક્તિએ મળીને સ્ક્રીનપ્લે લખ્યો છે. મૂળ વાર્તા વી. વિજયેન્દ્ર પ્રસાદની છે. મ્યુઝિક પ્રિતમ, કોમૈલનું છે અને બૅકગ્રાઉન્ડ સ્કોર જુલિયસનો છે. અસિમ મિશ્રા આ પહેલા બે ફિલ્મ કરી ચૂક્યા છે પણ ખાસ જાણિતિ નહીં છતા પણ અસિમ પર વિશ્વાસ મૂકી આ ફિલ્મની સિનેમેટોગ્રાફી તેમને સોંપવામાં આવી છે. જો કે ન્યૂઝ એવું કહે છે કે મોટા ભાગે સિનેમેટોગ્રાફી કબિરની જ છે. ઇરોઝ એન્ટરટેઇન્મેન્ટ ફિલ્મને રીલીઝ કરવાની છે. જે તે સમયે ૭૦૦૦ સ્ક્રીન નક્કી કરેલ ઇરોઝ એટલી ખરાબ પરિસ્થિતિમાં મુકાયેલ છે કે ’બાહુબલી’ ઉતારવા કોઈ ટૉકીઝ તૈયાર જ નથી! માનવામાં આવે છે કે આ ફિલ્મને ૪૦૦૦થી વધારે સ્ક્રીન મળે એમ નથી. ૧૫૪ મીનીટના રન ટાઇમ વાળી આ ફિલ્મ સારી હોવા છતા એક તરફ હીટ ચાલતી ફિલ્મ ’બાહુબલી’ છે અને બીજી તરફ સલમાન સ્ટાઇલ ન હોવાથી કોણ જાણે શું રિઝલ્ટ આવે! મારી રીતે હું ફિલ્મને ૩ સ્ટાર આપુ છું...

પેકઅપ:

"સલમાન ખાનના મૂવીનો રિવ્યૂ કરવો એટલે અંડર ગારમેન્ટ્સને ઇસ્ત્રી કરવા જેવું છે"

ગુડ્ડુ રંગીલા: અંત પહેલાનું મનોરંજન

ગુડ્ડુ રંગીલા: અંત પહેલાનું મનોરંજન

            સુભાષ કપૂર નેશનલ એવૉર્ડ વિજેતા છે એટલે આશા તો વધારે રાખી જ શકાય તો પણ ’ગુડ્ડુ રંગીલા’ માટે એક તો કહેવું જ પડે કે ફિલ્મ અંત સુધી સરસ રીતે હસાવવામાં અને સાથે સાથે સ્ટોરીને આગળ વધારવામાં સફળ રહી. વાત પણ બહુ જ સામાન્ય છે પણ ટ્રીટમેન્ટની રીતે મજબૂત બનાવી શક્યા છે. જુના પુરાણા જોક પણ અમીત પણ ખૂબ સારી રીતે અર્ષદ વારસીને સાથ આપી શક્યો છે પણ ફિલ્મને જો ફિલ્મી બનાવવાનો અભરખો ડિરેક્ટર માંથી જતો રહે તો સાચે જ ફિલ્મ વધુ સારી બની શકે. આખી ફિલ્મ અંત સુધી આવે અને પછી શ્રીસ્વારાનું સ્ત્રી પરનું બધે જ સાંભળેલુ લેક્ચર ખૂંચે છે અને એ ઉપરાંત વિલન રોનીત રોયને ન મારે તો કેમ ચાલે? વિલનને મારવામાં પણ જો હથિયાર હોવા છતા હાથો હાથની ફાઇટ ન થાય તો પણ કેમ ચાલે? આવી લાલચને ન રોકવાને લીધી ફિલ્મ અંત પહેલા પૂરી માણી શકાય એમ છે...

            સુભાષ કપૂરે નક્કી જ કરી લીધું છે કે કૉમેડી ફિલ્મ્સ જ કરવી. સુભાષના નસીબ સારા છે કે તેમણે એમ.એ. પુરુ કર્યા પછી તરત જ પોલીટીકલ જર્નાલિસ્ટ તરીકે નોકરી મળી. હવે જ્યારે પોલીટીકલ જર્નાલિસ્ટ હોય ત્યારે હસવું તો આવે જ એટલે કૉમેડી ઝોનર જ બેસ્ટ માન્યું હશે. ૨૦૦૬માં મુંબઈ આવીને તેને પહેલું ફિલ્મ ’સે સલામ ઇન્ડિયા’ ૨૦૦૭માં રીલીઝ કરી. ફિલ્મ ક્યાંય ન ચાલી. આ પછી ત્રણ વર્ષે એટલે કે ૨૦૧૦માં ’ફંસ ગયા રે ઓબામા’ રીલીઝ થઈ અને એ સાથે જ સુભાષને લોકો ઓળખવા લાગ્યા. ઘણા કોમેડિયન સાથે બનેલી ફિલ્મ જોવી ગમે તેવી તો રહી જ. ૨૦૧૩માં ’જોલી એલ.એલ.બી.’ ખૂબ સારી રીતે બનેલી ફિલ્મ હતી. ઘણા ખાંચા હોવા છતા જોવા લાયક તો હતી જ. આ ફિલ્મ પછી તેમણે ’મુન્નાભાઈ ચલે દિલ્હી’ એનાઉન્સ કરી પણ શૂટ શરૂ થઈ શક્યું નથી. આશા રાખીએ કે તેમની આ ફિલ્મ હીટ જાય તો જલ્દી બીજુ ફિલ્મ મળે. એક ડિરેક્ટર માટે એક પછી બીજી ફિલ્મ માટે ત્રણ ત્રણ વર્ષ બેસવું પડે એ દુ:ખની વાત જ કહેવાય...

            ફિલ્મની વાર્તાનો મૂળ આધાર મનોજ-બબલી ઓનર કીલીંગ પર છે. હમણાં હમણાં ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રી ખાપ પંચાયતની પાછળ પડી છે. થોડા સમય પહેલા જ ખાપ પંચાયત પર આધારિત ’મીસ તનકપુર હાજીર હો’ આવી અને તરત જ આ પણ ખાપ પંચાયતના જ ફેંસલાની વાત છે. મનોજ અને બબલી એક બીજાના પ્રેમમાં પડ્યા હતા અને હરિયાણા ખાપ પંચાયતે ફરમાન આપ્યું કે બંનેને મારી નાખવા. મનોજ-બબલીના લગ્ન ખાપ પંચાયતને મંજૂર ન હતા. આ મૂળ વાત પણ ફિલ્મની કથા ફેરવવામાં આવી છે અને રમૂજ ઉમેરવામાં આવી છે. કથા મુજબ...

            થોડા સમય પહેલા જ અર્ષદનું ફિલ્મ આવ્યું હતું ’વેલકમ ટુ કરાચી’ અને ખૂબ જ ખરાબ કામ આપ્યું હતું. અર્ષદ વિષે તેના રિવ્યૂમાં ઘણું લખી ચૂક્યો છું એટલે ટૂંકમાં લખુ તો ૨૦૦૪થી કેરિયરની શરૂઆત કરનાર અર્ષદને ૧૧ વર્ષના ગાળામાં ૧૪ એવૉર્ડ મળી ચૂક્યા છે. એવરેજ કાઢો તો દર વર્ષે એક કરતા વધારે એવૉર્ડ. મોટા ભાગના એવૉર્ડ તેને કોમીક રોલ માટે જ મળ્યા છે. અર્ષદનો કૉમેડીમાં જોટો શોધવો જ મુશ્કેલ છે. આ ફિલ્મમાં અર્ષદ રંગીલાના પાત્રમાં છે. અર્ષદ સાથે ગુડ્ડુ તરીકે અમીત સાધ છે. અમીત સાધને લોકો ટેલિવિઝનને લીધે વધારે ઓળખે છે. અમીત આ પહેલા પણ ફિલ્મ્સ કરી ચૂક્યો છે. અમીતની પહેલી ફિલ્મ ૨૦૧૦માં ’ફૂંક 2’ હતી. આ પછી તેણે ’મેક્સીમમ’ પણ કરી અને ’કાય પો છે’ કર્યા પછી લોકોના ધ્યાનમાં આવવા લાગ્યો. સાંભળ્યું છે કે ૨૦૧૫માં આ ફિલ્મ ઉપરાંત તેની બીજી ત્રણ ફિલ્મ્સ રીલીઝ થવાની છે. ભારત નાટ્યમ વિશારદ અદિતી રાવ હૈદરીની પહેલી ફિલ્મ મલયાલમ ભાષામાં ’પ્રજાપથી’ હતી. જો કે શૂટ પહેલા તામીલ ફિલ્મ ’શ્રીનગરમ’નું થયું પણ પહેલા રીલીઝ ’પ્રજાપથી’ને મળ્યું. ૨૦૦૭થી તેણે હિન્દી ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રીમાં પગ પેસારો કર્યો. હિન્દીમાં તેની પહેલી ફિલ્મ ’દિલ્હી 6’ હતી. આ પછી અદિતિએ ’યહ સાલી જિંદગી’, ’રોકસ્ટાર’, ’લંડન પેરીસ ન્યૂયોર્ક’, ’મર્ડર 3’, ’બોસ’ અને ’ખુબસુરત’ જેવી સારા બૅનરની ફિલ્મ્સ કરી. અદિતિ સારી એક્ટર બનવા માટે પ્રયત્ન કરતી જોવા મળી જ છે. રોનીત રોય માટે તો શું લખવું? એક અદનો અદાકાર એટલે રોનીત રોય. ૧૯૮૪માં  ’દુશ્મનો કા દુશ્મન’ ફિલ્મ કરી પણ એ ફિલ્મ ક્યારેય રીલીઝ જ ન થઈ. ખૂબ લાંબા ગાળા એટલે કે છેક ૧૯૯૨માં  ’જાન તેરે નામ’ લીડ રોલમાં મળી. આ પછી તેમને ફિલ્મ તો મળતી રહી પણ ૧૯૯૭માં ટેલિવિઝનમાં કામ કરવાનું શરૂ કર્યા પછી તો ટેલિવિઝનના સુપર સ્ટાર બની ગયા. ખૂબ લાંબા અનુભવ પછી તેમણે સીલેક્ટેડ ફિલ્મ્સ કરવાનું નક્કી કર્યું અને એટલે જ કદાચ આજે ખૂબ સારા સારા ડિરેક્ટર્સના માનિતા કલાકાર છે. આ ઉપરાંત સંદીપ ગોયત અને શ્રીસ્વારા પણ છે. રાજીવ ગુપ્તા હવાલદાર ગુલાબસિંહના પાત્રમાં સાચે જ મઝા કરાવી જાય છે અને બ્રેજેન્દ્ર કાલા તો ખરેખર સારા કલાકાર છે જ. એક્ટીંગ માટે સૌથી વધુ માર્ક રોનીત રોયને જ આપવા પડે. ટેલિવિઝનના અમિતાભ બચ્ચન તરીકે ઓળખાતા રોનીત હવે સિનેમામાં પણ માનીતા કલાકાર બનતા જાય છે...

            મને ઘણી વાર થાય છે કે સંગઠનો કેટલો બધો ફિલ્મને કેટલો બધો સાથ આપે છે. એક ગીત ’માતા કા ઇમેલ’ માટે એટલો બધો વિરોધ દેખાડ્યો કે ગીત એમ જ હીટ થઈ ગયું. હાં સેન્સર બોર્ડ ઘણી બધી ગાળો ફિલ્મ માંથી કાપી નાખી. હવે જો સેન્સર બોર્ડને આ ગીત પણ કાપવા જેવું લાગ્યું હોત તો કાપી જ નાખત તો પછી આ ગીતનો વિરોધ કરીને મફતની પબ્લીસીટી આપવાની શું જરૂર હતી? અરે કોઈને ફિલ્મના ટાઇટલ ’ગુડ્ડુ રંગીલા’ સામે વિરોધ નથી જ્યારે ભોજપુરીનો આ નામનો ગાયક માત્ર અને માત્ર અશ્લીલ ગીતો જ ગાય છે. તમને સમય મળે તો ક્યારેક યુટ્યુબ પર એકાદ ગીત જોઈ લેજો એટલે ખબર પડી જશે. કોણ જાણે ક્યારે આપણી જનતા ફિલ્મને એક આર્ટ તરીકે સ્વીકારતી થશે!!!

            આજકાલ ગુજરાતી લોકો હિન્દી ફિલ્મમાં ખૂબ રોકાણ કરવા લાગ્યા છે. ગુજરાતની મુખ્ય મેન્ટાલીટી જ બિઝનેસ છે. કોઈ પણ ફિલ્મ જો રીલીઝ થાય તો એટલો ધંધો તો કરી જ લે કે પ્રોડ્યૂસર કમાણી કરે. આ કારણોથી જ આ ફિલ્મના પ્રોડ્યૂસર સંગીતા આહીર પણ ગુજરાતી જ છે. સુભાષ કપૂરે પોતે જ ફિલ્મ લખી છે. મ્યુઝિક અમિત ત્રીવેદીનું છે. અમીત એક ગીત તો એવું આપે જ જે લોકોની જીભ પર ચડી જાય. આ ફિલ્મનું ’કલ રાત માતા કા મુજે ઇમેલ આયા હૈ’ ધૂમ મચાવી રહ્યું છે. હિતેષ સોનીક પણ હવે બૅકગ્રાઉન્ડ મ્યુઝિક માટે જાણીતું નામ છે. જેમી ફોલ્ડ્સની સિનેમેટોગ્રાફી છે. ફોક્સ સ્ટાર સ્ટુડિયો ખૂબ પાછળથી જોડાયું અને રીલીઝની જવાબદારી સ્વીકારી. ઓવરઓલ મનોરંજન માટે ફિલ્મ ૩ સ્ટાર આપવાને લાયક છે...

પેકઅપ:

"હમ ગયે થે ઉનકો મનને કે લીયે, વો ખફા લગે તો હમને ખફા હી રહેને દીયા..."- આ પંકતિ અનુસાર ગીતકાર પ્રેમિકાને કહેવા માગે છે કે તેલ લેવા જા

મીસ તનકપુર હાજીર હો: સારી ફિલ્મની ખરાબ રજૂઆત

મીસ તનકપુર હાજીર હો: સારી ફિલ્મની ખરાબ રજૂઆત

            વાર્તાનું મૂળ ખૂબ જ સરસ છે. ખાપ પંચાયતો દ્વારા આપવામાં આવતા મનઘડંત ફેંસલાઓ સાથે ઊભો થતો વ્યંગ. ગામના મુખીની યુવાન પત્ની એક ગામવાસીની સાથે સંબંધ રાખે છે અને એ વાતની જ્યારે મુખીને ખબર પડે છે એટલે પોલીસ અને મળતિયાઓને મળીને યુવાનના ઉપર બળાત્કારનો આરોપ મૂકવામાં આવે છે. ફરિયાદ નોંધાય છે અને કોર્ટમાં કેશ પણ ચાલે છે. હવે વાત ખૂબ જ સરસ પણ જો ફિલ્મનો સ્ક્રીનપ્લે જુઓ તો એટલી હદે ધરાર હસાવવાનો પ્રયત્ન કે રડવું આવે. ફિલ્મની શરૂઆતની ૧૦ મીનીટ સુધી તો તમને ખબર જ ન પડે કે આ દ્ગશ્યને ફિલ્મ સાથે શું લેવા દેવા? છાણ ઉડાડવું, ઓવર એક્ટીંગ કરવી, ધરાર હરિયાણવી ભાષા જે આર્ટિસ્ટ એટલી ખરાબ રીતે બોલે કે આ કરતા હિન્દી બેઝ હોત તો સારુ થાત જેવી અનેક બાબતો પછી એમ કહેવાય કે એક સારી ફિલ્મ બની શકે તેમ હતી પણ એટલી હદે સ્ક્રીનપ્લે અને ડિરેક્શનની ખામી આવી કે આખી રજૂઆત ખરાબ રહી....

            વિનોદ કાપરીનું આ પહેલું ફૂલ લેન્થ ફિલ્મ છે પણ તેઓ મીડિયા સાથે વર્ષોથી જોડાયેલા છે. ૧૯૯૩માં ’અમર ઉજાલા’ અખબારમાં તંત્રી હતા. ૧૯૯૫માં તેમણે ઝી ન્યૂઝ એંકર તરીકે જોઇન કર્યું. એ સમયે ઝી ન્યૂઝ ટોપ ચેનલ હતી. ઝી સાથે તેઓ ૨૦૦૪ સુધી જોડાયેલા રહ્યા અને પછી સ્ટાર ન્યૂઝ ઇન્ડિયા સાથે જોડાયા. બહુ જ ઓછા સમયમાં મેનેજીંગ એડિટર બની ગયા. હાલમાં પણ ઇન્ડિયા ટીવીમાં મેનેજીંગ એડિટરની પોસ્ટ પર છે. વિનોદ કાપરીની ૧૦૦થી વધારે ડોક્યુમેન્ટરી હશે જે તેમણે ડિરેક્ટ કરી હશે અને લખી હશે. વિનોદને નેશનલ એવૉર્ડ પણ મળેલો છે. રાજસ્થાનનો એક કિસ્સો છે જ્યાં એક છોકરાને ભેંસ પર બળાત્કાર કરવા માટે સજા કરવામાં આવી હતી. આ મુખ્ય વાતને ધ્યાનમાં લઈને તેમણે હરિયાણા બૅકગ્રાઉન્ડ નક્કી કરી ફિલ્મ લખી. ફિલ્મમાં સત્ય ઘટના સમાયેલી છે આમ જુઓ તો આજની પોલીટીકલ ઘટનાઓ પરનો એક જોરદાર વ્યંગ પણ વિનોદ કાપરી મૂળ તો ડોક્યૂમેન્ટરીના માણસ એટલે ફિલ્મ કરતા ડોક્યૂમેન્ટરી વધારે લાગે છે...

            ભારતમાં એક ખૂબી છે કે જો તમે કંઈ પણ નવીન કરો અને સારુ કરો તો તરત જ વિરોધ થાય છે. આ ફિલ્મ વિષે જ્યારે  ખાપ પંચાયતોને ખબર પડી કે તરત જ ફતવો બહાર આવ્યો કે જે કોઈ ફિલ્મ ડિરેક્ટરનું માથુ હાજર કરશે તેને ૫૧ ભેંસ ભેટ આપવામાં આવશે. વિનોદ કાપરીનો વિરોધ હતો કે ફિલ્મ જોયા પહેલા કેમ આવા ફતવા બહાર પાડતા હશે અને હવે માની લો કે ફિલ્મમાં ખાપ પંચાયતનો વિરોધ પણ કરવામાં આવ્યો છે તો પણ ફિલ્મ માત્ર ફિલ્મ જ છે તેને હકીકત સાથે કોઈ જ નિસ્બત નથી. આવી ઘટના સામે સરકાર ફિલ્મ સર્જકની પડખે કેમ નહીં ઊભી રહેતી હોય? તો પછી સેન્સર બોર્ડનો અર્થ શું છે? જો ફિલ્મમાં કોઈ વાંધાજનક દ્ગશ્યો હોય તો સેન્સર બોર્ડ કાતર ફેરવે જ છે. આવું જ વર્તન રહ્યું તો સારા ક્રીએટીવ મૂવી બનશે જ નહીં. ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રીના માંધાતા કહી શકાય તેવા લોકો અમિતાભ બચ્ચન, રાજકુમાર હીરાણી, સુભાષ કપૂર જેવા લોકોએ ટ્વિટર પર પોતાનો ઓપીનીયન આપ્યો કે ખૂબ જ સરસ ફિલ્મ હશે જો કે એ વાત અલગ છે કે ફિલ્મ જોયા પછી તેમનો અભિપ્રાય બદલાઈ પણ શકે! ટ્રેલર રીલીઝ થતાની સાથે જ માત્ર ત્રણ દિવસમાં ૧૦ લાખથી ઉપર હીટ મળી હોય એવી ઘટના પણ પહેલીવાર જ બની છે. આ વાત જ સાબિત કરે છે કે લોકોને વિષય કેટલો પસંદ પડ્યો છે પણ વિષયની માવજત અંગે તો ફિલ્મ જોયા પછી જ નક્કી થઈ શકે...

            જાણીતા કલાકારો લેવાના બદલે સારા કલાકારો લઈ નાના બજેટની ફિલ્મ બનાવવી એ યોગ્ય નિર્ણય છે. અનુ કપૂર એટલે એક દરજજાના કલાકાર. અનુ કપૂરનું મૂળ નામ અનીલ કપૂર પણ તેમણે સ્ક્રીન નામ અનુ કપૂર પસંદ કર્યું. છેક ૧૯૮૩થી ફિલ્મ સાથે જોડાયેલા રહ્યા છે. ખૂબ જ નાના રોલમાં તેમનું પહેલું ફિલ્મ ’મંડી’ હતું. જો કે તેમનું શૂટની દ્રષ્ટિએ ગણીએ તો પહેલું ફિલ્મ ’એક રુકા હુઆ ફૈસલા’ હતું. આ પછી તેમની ૧૯૮૮ની ફિલ્મ ’તેઝાબ’ સુધીની સફર તો ઠીક ઠીક રહી પણ ’તેઝાબ’ પછી તેમનો ગ્રાફ સતત ઉપર જતો ગયો. આ પહેલા પણ તેઓ ટેલિવિઝન સીરીઝ કરી ચૂક્યા હતા પણ ભાગ્યે જ કોઈ હશે જેને પૂછો તો અંતાક્ષરી યાદ ન આવે. આજે પણ જો સમય મળે તો બીગ એફ.એમ. પર તેમને ’સુહાના સફર વીથ અનુ કપૂર’માં સાંભળી લેજો. અવાજ, એક્ટીંગ અને ૩૦ વર્ષના અનુભવનો નિચોડ તેમનામાં જોવા ન મળે તો જ નવાઈ. આ ફિલ્મમાં ગામના સરપંચની ભૂમિકામાં છે. હર્ષિતા ભટ્ટનું આમ નામ તો ઋષિતા ભટ્ટ છે પણ લોકો હર્ષિતા તરીકે જ ઓળખવા લાગ્યા છે. ૨૦૦૧માં શાહરુખ ખાન સામે ’અશોકા’માં રોલ કર્યા પછી ફિલ્મ તો દર વર્ષે મળતી રહી પણ રોલ કપાતો ગયો. હર્ષિતાની સરસ એક્ટીંગ જોવી હોય તો ’હાસિલ’ જોઈ લેવી. આ ગુજરાતી છોકરી આ ફિલ્મમાં માયા નામના પાત્રમાં છે. ઓમ પૂરી માટે પણ એમ જ કહેવું પડે કે દેખાવ નહીં પણ એક્ટીંગ અને અવાજ પર તમે હીરો બની શકો. થિયેટર સાથે જોડાયેલા અને એફ.ટી.આઈ.આઈ.માં અભ્યાસ કરી ચૂકેલા ઓમ પુરીનું પહેલું ફિલ્મ ૧૯૭૬માં ’ઘાંસીરામ કોટવાલ’ મરાઠી ફિલ્મ હતું. આ પછી ૧૯૭૭ સુધી તેમણે થોડી ફિલ્મ્સ કરી પણ ૧૯૮૦ની ફિલ્મ ’આક્રોશ’ પછી તો તેમની એક છાપ ઊભી થઈ. અમરીશ પુરી, શબાના આઝમી, નસીરુદ્દીન શાહ, સ્મીતા પાટિલ જેવા આર્ટ ફિલ્મ્સ કરતા મહાન કલાકારો વચ્ચે પણ તેમની પસંદગી મુખ્ય નાયકમાં થતી. આટલી લાંબી ઇનિંગમાં નેશનલ એવૉર્ડ સહિત અસંખ્ય એવોર્ડ્સ પણ જીત્યા. સમય સાથે તેમણે બધી જ પ્રકારે પોતાનામાં ફેરફાર લાવ્યો છે. ક્યારેક વિલન તો ક્યારેક કોમેડિયન બનીને પણ તેમની વર્સેટાઇલીટીનો પ્રેક્ષકોને અનુભવ કરાવ્યો છે. આ ફિલ્મમાં તેઓ મતંગ સિંઘના પાત્રમાં છે. રાહુલ બગ્ગા લીડ રોલ પહેલીવાર કરી રહ્યો છે. લીડ રોલમાં તે પોતાનું જરા પણ વજન બતાવી નથી શક્યો.  સંજય મીશ્રા, રવિ કિશન ઠીક ઠીક રહ્યા છે...

            વિનોદ કાપરીની પોતાની જ વાર્તા છે. ફિલ્મનો સ્ક્રીનપ્લે લખવામાં વિનોદની મદદ વરૂણ ગૌતમે કરી છે. ફિલ્મના ડાયલૉગ પણ વિનોદની સાથે અભિષેક શર્માએ લખ્યા છે. ક્રૉસવર્ડ ફિલ્મ્સ પ્રોડ્યૂસર છે. સુષ્મીત સેન અને પલાસનું સંગીત છે. ફોક્સ સ્ટાર ઇન્ડિયા રીલીઝર છે. ફિલ્મ આમ તો ૧૯ જૂન રીલીઝ થવાની હતી પણ ’એબીસીડી2' ના લીધે ફિલ્મને એક અઠવાડિયું પાછળ લઈ જવામાં આવી. વિનોદે એટલે જ પ્રેસમાં કહ્યું કે ફિલ્મ બનાવવી એ અલગ વાત છે અને બિઝનેસ કરવો એ અલગ વાત છે. મોટી ફિલ્મ નડે એવું કંઈ જ નહોતું કરવું એટલે એક વીક ફિલ્મને પાછળ લઈ ગયો છું. ફિલ્મ જોતા એવું લાગે છે કે આ એક વીક પાછળ લઈ જઈને કોઈ જ ફાયદો નહીં થાય. આજના દિવસે આ ફિલ્મ બે નાના બજેટની ફિલ્મ્સ ’યુવા’ અને ’લાયન્સ ઑફ ગુજરાત’નો સામનો કરી રહી છે. જો કોઈએ બે માંથી એક પણ ફિલ્મ જોઈ હોય તો મારી સાથે શેર કરજો. આ ફિલ્મને માત્ર અનુ કપૂરના ક્લાસ પાત્ર માટે ૨ સ્ટાર મળે છે....

પેકઅપ:

"સાંભળ્યું કે બેલ મળ્યા પછી સલમાન ખાન સાઇકીયાટ્રીસ્ટ પાસે ગયા હતા. સલ્લુ ભાઈ લગ્ન કરી લો, જે સલાહ સાઇકીયાટ્રીસ્ટ રૂપિયા લઈને આપે છે તે ઘેર રોજ મફત મળશે"

એબીસીડી 2: ધડકતું મનોરંજન

            સંગીત સાથે માણસોના જીવનમાં નૃત્ય પણ એટલી રીતે જ જોડાયેલું છે. કોઈ પણ રાજ્ય લઈ લો અને કોઈ પણ ઉત્સવ લઈ લો ડાન્સ વગર અધૂરો જ હોય. લોકોની રગરગમાં નૃત્ય સમાયેલુ હોય છે અને એટલે જ બાળકો પણ સૌથી પહેલું કંઈ શીખે છે તો એ છે ડાન્સ. ડાન્સ રીયાલીટી શો શરૂ થયા પછી તો દરેક મા-બાપને તેના બાળકને ડાન્સર બનાવવાનો ક્રેઝ શરૂ થયો છે. આ ક્રેઝના પરિણામે જ ભારત આખામાં ડાન્સ કલાસીઝ શરૂ થયા છે. આવા જ વિષય પર ફિલ્મ બનાવવાની હોય તો લોકોના દિલમાં અને શરીરમાં જો થરકાટ ન આવે તો જ નવાઈ એટલે જ આ ફિલ્મને ધડકતું મનોરંજન કહી શકાય...

            રેમો ડી’સોઝા નામ સાંભળતા સારુ લાગે એ માટે ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રીમાં લોકો પોતાનું મૂળ નામ બદલાવતા આવ્યા છે. રેમોનું ઓરીજીનલ નામ રમેશ ગોપી. પિતા ઍરફોર્સમાં હોવાને લીધે ઘણા સ્થળો પર તેમનો વસવાટ રહ્યો છે અને તેનો લાભ ગુજરાતને પણ મળ્યો છે. રેમોનું સ્કૂલીંગ જામનગરમાં થયું છે. ડાન્સ પ્રત્યેની તેમની રુચીને લીધે સતત ડાન્સ સાથે જોડાયેલ રહ્યા છે. ડાન્સ ડિરેક્ટર તરીકે ૧૯૯૫માં તેમણે પહેલી ફિલ્મ ’બોલીવુડ ડ્રીમ્સ’ ડિરેક્ટ કરી હતી પણ ફિલ્મ રીલીઝ જ ન થઈ. આ પછી ૨૦૦૦ની સાલમાં ’દિલ પે મત લે યાર’ કોરિયોગ્રાફ કરી. આ પછી ક્યારેય અટક્યા જ નહીં. લગભગ ૧૦૦ થી વધારે ફિલ્મ કોરિયોગ્રાફ કરી છે. ફિલ્મ સાથે જે લોકો સતત જોડાયેલા રહે છે તેમને ડિરેક્શનનો શોખ જાગે જ છે. ૨૦૦૭માં તેમને એક બેંગોલી ફિલ્મ ડિરેક્ટ કરવા મળી જે ફ્લોપ રહી પણ હિંમત હાર્યા વગર ૨૦૧૧માં ’ફાલતુ’ ડિરેક્ટ કરી જે ખરેખર ફાલતુ ફિલ્મ જ હતી. ૨૦૧૩માં તેમણે જોયું કે તેમની વિશેષતા ડાન્સ જ છે એટલે ’એબીસીડી’ ડિરેક્ટ કરી જે સુપર હીટ તો ન કહી શકાય પણ હીટ રહી. આ દરમિયાન જ ડાન્સના રીયાલીટી શો ખૂબ વધી ગયા હતા અને લોકોને ગમતા પણ હતા. દરેક મા-બાપ પોતાના સંતાનને ડાન્સર બનાવવા માટે લાગી પડેલા હતા ત્યારે ડાન્સ પરની ફિલ્મ સરસ રીતે ચાલી શકે એ વિચાર સાથે રજૂ થયેલો પહેલો ભાગ સારો ચાલ્યો. હવે સીક્વલ તો બને જ. ’એબીસીડી 2’ પહેલા ભાગની ક્ષતિઓને દૂર કરવાના ઇરાદા અને સારી સ્ટાર કાસ્ટ સાથે રેમોએ ડિરેક્ટ કરી. આશ્ચર્ય વચ્ચે એક કોરિયોગ્રાફર તરીકે હીટ રહેલા રેમોનું ડિરેક્શન એટલું જ હીટ કહી શકાય. ઇમોશનને સરસ રીતે દર્શાવી શકવા બદલ રેમોના વખાણ કરવા જ પડે...

            વરુણ ધવન રેમોના જ ગૃપમાં એક ડાન્સર સુરેશ છે તેનું પાત્ર ભજવે છે. વરુણ બહુ ટૂંકા ગાળામાં ખૂબ જ આગળ વધી ગયો છે. આમ તો ડેવિડ ધવનનો પુત્ર એટલે ઇન્ડસ્ટ્રીમાં પ્રવેશ ખૂબ જ સહેલો હતો પણ વરુણે એક્ટીંગ શરૂ કરતા પહેલા ’માય નેઇમ ઇઝ ખાન’માં આસિસ્ટન્ટ ડિરેક્ટર તરીકે કામ કર્યું. કરણ સાથેના ત્યારથી જ સારા સંબંધ હોવાને લીધે કરણ જોહરની ફિલ્મ ’સ્ટૂડન્ટ ‘ઑફ ધ યીયર’માં રોલ મળ્યો. ફિલ્મ ખૂબ જ હીટ રહી. આ પછીની તેની બે ફિલ્મ્સ ’મૈ તેરા હીરો’ અને ’હમ્પી શર્મા કી દુલ્હનિયા’ પણ સારી રહી. ’બદલાપુર’ જોયા પછી લાગ્યું કે છોકરામાં દમ તો છે જ. જો કોઈ સારા ડિરેક્ટર ડિરેક્ટ કરે તો જોઈએ તેવું પર્ફૉર્મન્સ આપી શકે એમ છે. સૌથી મોટી વાત એ છે કે વરુણની તમામ ફિલ્મ્સને સારા સારા એવોર્ડ્સમાં નોમીનેશન મળ્યું અને એવોર્ડ્સ પણ. વરુણની સામે વિન્ની તરીકે શ્રદ્ધા કપૂર છે. શક્તિ કપૂર જેવા વિલનની છોકરી આટલી ક્યૂટ કેમ હોય? એવો પ્રશ્ન પૂછવો નહીં. શ્રધ્ધાએ જ્યારે ’તીન પત્તી’ કરી ત્યારે એમ થયું કે છોકરી નહીં ચાલે પણ ઇન્ડસ્ટ્રીનો એક નિયમ છે કે જેમ જેમ તમારો અનુભવ વધતો જાય તેમ તેમ એક્ટીંગ નિખરતી જાય. શ્રધ્ધાની એક્ટીંગ સાથે સુંદરતા પણ વધી રહી છે.  પ્રભુ દેવા વિશ્નુ સરની ભૂમિકામાં છે. ફિલ્મ ડાન્સ આધારિત હોય અને પ્રભુ દેવા ન હોય એમ ચાલે? પ્રભુ દેવાના લોહીમાં જ ડાન્સ છે. તેમના પિતા મુગુર સુંદર સાઉથની ફિલ્મ્સના કોરિયોગ્રાફર હતા. તામિલ ફિલ્મ્સથી કેરિયર શરૂ કરનાર પ્રભુ દેવાના હિસ્સે ઘણા પ્રકારની જવાબદારી આવતી રહી. ક્યારેક એક્ટર તરીકે, ક્યારેક કોરિયોગ્રાફર તરીકે તો આ બધા અનુભવો સાથે ડિરેક્ટર તરીકે પણ. હિન્દી સિનેમા જગતમાં પણ પહેલું જ ફિલ્મ ’વોન્ટેડ’ તેમણે ડિરેક્ટ કર્યું અને સીધુ જ ૧૦૦ કરોડની ક્લબમાં આવી ગયું. ’આર. રાજકુમાર’ ને છોડીને લગભગ બધી જ ફિલ્મ તેમણે સુપર ડુપર હીટ આપી. ડાન્સ એક્ટર લોરેન હિન્દી ઇન્ડસ્ટ્રીમાં પગ પેસારો કરતી જાય છે. આ ફિલ્મમાં લોરેન ઓલીવના પાત્રમાં છે. આ ઉપરાંતના પાત્રો અલગ અલગ રીયાલીટી શો માંથી રેમો સાથે જોડાયેલા છોકરાઓ છે. ધર્મેશ, રાઘવ, પ્રવિણ, સુષાંત, પુનીત, કાર્તિક બધાને આપણે ઘણા ડાન્સ રીયાલીટી શો કરતા જોયા જ છે. પ્રાચી શાહ વરુણની માતાના પાત્રમાં છે. પૂજા બત્રા વર્ષો પછી જોવા મળ્યા. તીશ્કા ચોપરા પણ એક નાની ભૂમિકામાં જોવા મળ્યા. રેમો પણ નાની ભૂમિકામાં જોવા મળ્યા પણ કોન્સિયસ હોય તેવું લાગતું હતું...

            ફિલ્મને પ્રમોટ કરવાના અને યુવા વર્ગને આકર્ષવાના ખૂબ પ્રયાસો કરવામાં આવ્યા છે. ઠેકઠેકાણે વરુણ અને શ્રદ્ધા ફિલ્મને પ્રમોટ કરી રહ્યા છે. મુંબઈમાં તો વરુણ ધવનના એંકરીંગમાં એક ૪૦ મીનીટનો ખાસ ઑડિયન્સ પ્રોગ્રામ યોજવામાં આવ્યો. લગભગ બધી જ ચેનલ પર અને રીયાલીટી શોમાં ફિલ્મને પ્રમોટ કરવામાં આવી છે. ખાસ કરીને ભારત આખામાં જ્યાં જ્યાં ડાન્સ કલાસીઝ ચાલે છે ત્યાં પ્રમોશન ટીમ પર્સનલી વીઝીટ કરે છે અથવા તો ઇમેલ, લેખિત કે ફોન કોલ દ્વારા આમંત્રણ અને આગ્રહ કરતા આવ્યા છે. ફિલ્મના કાસ્ટિંગથી લઈને ફિલ્મ પ્રોડયૂસ થાય ત્યાં સુધીમાં ઘણા પ્રોબ્લેમ્સ થયા હોય પણ આ ફિલ્મ સ્મૂધલી પૂરુ થયું છે. મોટા સેટ્સ, લાઇટીંગ્સ જેવા અધધ ખર્ચને લીધે ફિલ્મનું બજેટ ૮૦ કરોડ ઉપર પહોંચ્યું છે. આશા રાખીએ કે ખર્ચ તો કાઢી લે બાકી ૧૦૦ કરોડની ક્લબની આશામાં ઘણી ફિલ્મ્સ ખોટ કરે જ છે અને એટલે જ આજકાલ સ્મોલ બજેટ ફિલ્મ્સનો ક્રેઝ વધી રહ્યો છે. જો કે ફિલ્મ પાસે હીટ જવા માટેના બધા જ ગુણો છે એટલે નક્કી ૧૦૦ કરોડની ક્લબ પહોંચશે જ એવું લાગે છે.....

            સિધ્ધાર્થ રોય કપૂરે ફિલ્મ પ્રોડ્યૂસ કરી છે. ફિલ્મ લખી રેમોએ જ છે પણ ડાયલૉગ મયૂર પૂરીના છે. સ્ક્રીનપ્લે તુષાર હિંદવાણી અને રેમો બંની મળીને લખ્યો છે. ફિલ્મનો મૂળ આધાર જ મ્યુઝિક છે. જો સારુ મ્યુઝિક હોય તો જ સારો ડાન્સ થઈ શકે. ફિલ્મનું મ્યુઝિક સચીન-જીગરે આપ્યું છે. ફિલ્મમાં એટલે જ કહેવામાં આવ્યું છે કે જે મ્યુઝિક ફિલ કરી શકે એ ડાન્સ કરી જ શકે. એની બડી કેન ડાન્સ!  વિજય અરોરાની સિનેમેટોગ્રાફી છે અને અદભૂત રીતે તેમણે પોતાનું કામ બતાવ્યું છે. ફિલ્મ 3Dમાં પણ છે. પ્રોડક્શન કંપનીની ક્રેડિટ વોલ્ટ ડીઝની મોશન પીકચર્સ અને યુટીવી મોશન પીકચર્સને આપવામાં આવી છે. ૧૪૭ મીનીટનો રન ટાઇમ ધરાવતી ફિલ્મનો લગભગ અડધો ભાગ તો ડાન્સમાં જ જાય છે , ડ્રામા માટે બહુ ઓછો સમય છે પણ ક્લાસ ડ્રામા પણ છે. આ ફિલ્મને  ૪ સ્ટાર આપવા જ પડે તેવી ફિલ્મ છે....

પેકઅપ:

            "આજના જમાનામાં જો રાવણ જો તમારી પત્નીને ઉપાડી જાય તો એ રાક્ષસ કહેવાય કે દેવતા?"